YÜREĞİMDE İZİN KALDI Bu kaçıncı mevsim sensiz Ömrümün kaçıncı kış ayı Yokluğundan bana hatıra Yüreğimde izin kaldı Ömrümden ömür alıp gittin Yalnızlar limanına bırakıp gittin Ardına bakmadan çekip gittin Yüreğimde izin kaldı Kanayan yaralarım var hâlâ Senden bana son hatıra Yine de ah etmem sana Yüreğimde izin kaldı Mutluluktan eser kalmadı Sevdiklerim sesim duymadı Uzattığım eli tutan olmadı Yüreğimde izin kaldı Gözlerindeki huzuru özledim Dönersin diye yollarını bekledim Bir selamına b

Ne oldu Kardelen? Niye ağlıyorsun? Niye yanıyorsun? Niye başın eğik yere bakıyorsun? Niye gözlerinden yaşlar akıtıyorsun? Niye tek başınasın dağ yamaçlarında Seni de mi ayırdılar yârinden Seni de mi yaktılar can evinden Aşıksın diye mi sürgüne gönderdiler Yoksa sevdiğini elinden alıp ellere mi verdiler Ağlama Kardelen ağlama Yalnız değilsin çektiğin acılarda Beni de yaktılar sen gibi Beni de vurdular bir ceylan yavrusu gibi O yari benden alıp bilinmezlere götürdüler Öldüğünden güldüğünden bir haber Ben de