Özgürlük diye prangalarını kıran da benim, Korkularına tutsak kadın da. Mücadeleden yılmayan savaşan Amazon da benim, Karanlıkta yorgan altına saklanan çocuk da. Aşkı için ömrünü yoluna seren de benim, Nankör için kibrit çakıp ateşe veren de. Emek, iş, adalet diye haykıran Lilith de benim, Ekmek, aş, tüten ocak diyen Havva da. Bir tarafım evladına tutsak ana da benim, Diğer tarafım aşka sürgün kadın da. Yüzyıllardır sürer gider kadının ruhunda Bu yaman çelişki hep aynı tonda. Bir tarafımız isyankar Lilith D

Gecenin geç saatinde, gömleğinin üst düğmeleri kopmuş, kollarını sıvamış, hayli tartaklanmış Hakan’ın panikle içeri girişini anımsadı. Devamını hatırlamak istemiyordu. Yine yarın yapacağı işlere odaklanmaya çalıştı ancak başarılı olamadı; ortada bir cenaze vardı. Yapacağı işlere bu ismi koymuştu. Ne zaman bir işi aksasa ya da askıda kalan bir işi olsa, “Ortada bir cenaze var ve benim onu kaldırmam gerek.” derdi. Ama bu sefer gerçekten ortada bir cenaze vardı. Ve evinin salonunda öylece duruyordu. İşin kötüs

Bir aldatma, kandırılma ve boşluk, yaşamın her geçen günü büyüterek getirdiği boşlukla mücadele romanı!.. O yüreğine atılan ve itinayla büyütülen boşluk tohumlarını bedeninde filizlenip kök salmadan yok etmek istiyordu. Hep biraz gecikerek biraz da zorlayarak yaşadığı hayat, bir sınav mı, dayatılan bir yaşam biçimi miydi? Zorsa zorlayarak, olmuyorsa oldurarak mı devam etmeliydi? Dilek Kaya, yaşanmış hayat hikayelerinden izler taşıyan bu ilk eserinde, acısıyla, sancısıyla, heyecanları ve hayalleriyle bir