Ali Şir Nevâyî; yaşadığı hayat, yazdığı eserlerin sayısı, bunların kültür tarihimizdeki yeri ve çeşitliliği, yetiştirdiği ve yetişmesine katkıda bulunduğu bilim ve sanat adamları, kurduğu yüzlerce hayır kurumu göz önüne alındığında yanına ikinci bir kişiyi koymakta zorlanacağımız önemli bir kişiliktir. Elinizde bulunan Nesâyimü'l-Mahabbe Min Şemâyimü'l-Fütüvve adlı eser, onun şeyhi ve dostu olan Molla Abdurrahman Camî'nin Farsça yazmış olduğu Nefehâtü'l-Üns Min Hadarâtü'l-Kuds adlı evliyalar tezkiresinin on

Mahbûbu'l-Kulûb (Gönüllerin Sevgilisi), Nevâyî'nin ölmeden hemen önce 1500/1501'de yazdı­ğı siyasetname-nasihatname türü bir eserdir. Prof. Dr. Vahit Türk tarafından Çağatay Türkçesinden büyük bir titizlikle Türkiye Türkçesine aktarılan eser, giriş kısmı­nın arkasından üç ana bölüme ayrılmış ve her bölüm de kendi içerisinde çeşitli başlıklarla oluşturulmuştur. Birinci bölüm ha­kandan başlayarak çeşitli devlet görevlileri ile meslek erbabını konu edinmiş ve olumlu-olumsuz örneklerle makam sahiple­rinin nasıl

Hamse Nizami Gencevi, Emir Husrev Dihlevi, Abdurrahman Cami gibi isimlerle Fars diliyle kaleme alınmış bir türdür. ama yazılmamıştır. Ali Şir Nevai onların da etkisi altında Türk diliyle ilk Hamse yazarıdır. Ali Şir Nevayi'nin Hamsesinde Hayretü'l-Ebrar, Ferhad ü Şirin, Leyli vü Mecnun, Seb'a-i Seyyare, Sedd-i İskenderi destanları yer alır. Hayretü'l-Ebrar Ali Şir Nevayi'nin 1483'te, 40'lı yaşlarının tecrübesiyle siyasi, sosyal ve ahlaki meselelere dair görüşlerini İslami esaslara uygun olarak Nakşibendîli