وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَة [Onlara kulak(lar), gözler, gönüller de vermiştik] (Ahkâf/26) cümlesinde üç tane idrak vasıtası zikredilmiştir. Bunda Allah'ın insanlara yeryüzünde nimetler verdiğine, bu nimetleri ve bu nimetlerin Allah'tan olduğunu idrak etmelerini sağlayan idrak vasıtaları ihsan ettiğine işaret vardır. O halde bu nimetleri veren Zât'a şükretmek ve O'nun Rasûlü'ne iman etmek vacibdir. Önceki cümlede insanlar arasında farklılık söz konusudur. Bazısına nimetler verilmişken

Câsiye Sûresi’nin hem başında, hem de sonunda el-azîzü'l-hakîm isimleri zikredilmiştir. Böylece Sûre’nin son kısmı, tekrar başlangıcına bağlanmıştır. Bu ibare Ahkâf Sûresi'nin başında da gelmiştir: حم ﴿١﴾ تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ [Hâ, Mîm. (Bu) kitabın indirilmesi azîz, hakîm Allah'tandır] (Ahkâf/1-2), yani el-azîzü'l-hakîm ibaresi, aynı isimlerle başladığı Câsiye kapısını kapatırken, başını hatırlatmış, sonra da Ahkâf Sûresi'nin kapısını açmıştır. Bu iki sûredeki benzerlik, K

Firʿavn kavmiyle alakalı âyetlerوَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ / Andolsun ki biz bunlardan evvel Fir'avn kavmini de imtihan ettik şeklinde 17. âyette, Tübba kavmiyle alakalı âyetler ise أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ / Bunlar mı hayırlı, yoksa Tübba kavmi mi? şeklinde 37. âyette başlamıştır. Bu Firʿavn'un kavminin ve İsrail oğullarının zikredilmesinden maksadın bu ibtilaolduğuna işaret eder ki onların kıssası da buna benzer bir şekilde sona ermiş, 33. âyette, وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ

Kız çocuklarını gömmek Arap ahlakından değildir. Bu; kaba, gayri medeni Arapların adeti olup gerçekten az görülen bir şeydir. Bu öyle bir musîbettir ki düşman saldırısında kadınların esir düşmesiyle vuku bulur. Böyle durumlarda elde edilen erkek esirler de başa bela olmuştur ancak esir kadınlar daha büyük beladır. Araplar mallarını, evlerini, arazilerini, kadınlarını ve bundan daha değerli birçok şeyi savunmak için savaşıyorlardı. Kadınlar, Araplara savaşlarında eşlik eder, kuvvetlerini takviye eder, deste

Hâ-Mîm âilesinin ikinci sûresi olan Fussilet Sûresi tefsiri de heyecanla ve gerçekten büyük bir zevkle okuduğum ve aynı duygularla tercüme etmeye çalıştığım bir kitap oldu. Yaptığımız çalışmalar esnasında benzerini görmediğimiz kadar derinlemesine çalışılmış, sadece tefsir edilen surede değil gerektiğinde bütün Kur'ân-ı Kerîm'deki âyetler arasındaki ilişkiler, benzerlikler ve farklılıklar üzerinde düşünülmüş, âyetleri anlamakta son derece büyük bir önemi olan Belâğat İlmi'nin mükemmel diyebileceğimiz bir uy

Bu kitap Kur'ân'ın belâği tefsiri üzerine yapılmış bir çalışmadır. Ömrünü Belâğat Derslerine adamış yazar, bu birikimini 7 Hâ-Mîm'ler diye bilinen ve hepsi de Hâ-Mîm mukattaa harfleriyle başlayan Ğâfir(Mü'min), Fussilet, Şûra, Zuhrûf, Duhân, Câsiye, Ahkâf Sûreleri üzerinde değerlendirmiş ve gerçekten hiçbir tefsirde görülmeyen bir maharetle âyetleri yorumlamıştır. Terkîbler üzerinde durmuş, Kur'ân'da geçtiği diğer âyetleri inceleyerek çok değerli sonuçlar çıkarmıştır. Ben de Kur'ân üzerindeki çalışmalarım v