“Acaba, hayvanlar insan zekâsına sahip olsaydı nasıl olurdu?” “Hangi hayvanı seçersen seç insanlardan daha mutsuz olurdu.” İki kardeş Tanrı; Apollo ve Hermes bir akşam, insan zekâsı bahşedilirse hayvanların mutlu olup olmayacağına dair sohbet ederler. Bu konuşma bahse dönüşür. Hayvanlar mutsuz olursa Apollo, içlerinden biri bile mutlu olursa Hermes kazanacaktır. Kaybeden taraf, kazanana bir dünya yılı boyunca kölelik edecektir. Toronto’da veterinere bırakılmış on beş köpek, işte bu yüzden bir gece

Hikâyemiz şöyle: Tanrılar Hermes ve Apollo, Toronto'da bir bardadırlar. İçiyorlarsa da, sarhoşlukları alkolden değildir. Tanrıların hep yaptığı gibi, insanlığın tabiatına dair, amaçsız bir sohbete koyulurlar. İnsanların, mesela bitten ya da filden kötü veya iyi olmadıklarıyla başlayan muhabbetleri şu soruyla noktalanır: Hayvanlarda insan aklı olsaydı nasıl olurdu? Böylece Apollo ve Hermes, insan aklına sahip olsalar, hayvanların insanlardan daha mutsuz olup olmayacaklarına dair bahse tutuşurlar. Kaybeden d