Bugün de ölmedim ama yaşadım mı? İnsana en çok yaşamak yakışıyor oysa ki... Mevlana Celaleddin Rumi diyor ki: “Aldığın yara, ışığın sana sızacağı yerdir.” Çünkü hayat, her insanı kırar. Seni çok mu üzdüler? Senin de hakkın alınacak. Allah'a güven. O'nun zamanlaması mükemmeldir. Kötü anılarından kurtul. Geçmişin hâlâ şimdiyse, günün ziyandadır. Ömrüne haciz konulmuş gibi yaşamaktan vazgeç. Bu hayat Allah'ın sana bir hediyesi. Allah'a giden yolda ayağına takılan, yolunu kesen ne varsa terket. Ölmeye yüz tutmu

Kitap Tanıtım Yazısı: İnanç boşluk kabul etmez! İman zayıflarsa, yerini başka şeyler doldurur. Çocuklarımıza Allah sevgisini öyle yerleştirmeli ve benimsetmeliyiz ki ‘Allah’ı sevdikleri için’ O’nun yolundan ayrılmamalı. Bu sevgi onlardaki imanı koruyacaktır. Siz eşinizi seçebilirsiniz ancak çocuğunuz anne-babasını seçemez. Ona iyilik yapmaya, doğru eş seçerek başlayın. Çocuk eğitimi, eş seçimi ile başlar. Gayemiz hayırlı bir nesil yetiştirmek. Çocuklarımızın gerçek sahibi değiliz. Onların bizlere Alla

Çocuğumuzun istekleri ile ihtiyaçları arasındaki farkı iyi bilmemiz gerekiyor. Kendimize (bağımlı değil) bağlı çocuklar yetiştirelim. Çocukken hayatını ne kadar kolaylaştırsak, yetişkin olduğunda o kadar zor hayatı olacaktır. Saygı görmeyen bir çocuktan saygı, sevgi görmeyen bir çocuktan sevgi bekleyemeyiz. Çocuk sıcağa koşar. Çocuğumuzun sevgi, ilgi, huzur bulduğu yer evi olmalı. Yoksa ilgi gördüğü başka yere bağlanır. Diken boş bırakılan bahçede yetişir. Onu güle çevirmek bizim elimizde. Çocuğumuza kendin

Mutluluk bağırır ama hüzün hep fısıldar. Onu sadece hüzünlü kalpler duyar. Üzülürsün, ölürüm sanırsın ama ölemezsin. Adına yaşam derler, yaşayamazsın. Her şeyden uzak kalırsın, en çokta kendinden. Destan yazsan bitiremeyeceğin mevzuları, bir peki'ye sığdırırsın. İşte bu kabulleniştir bazen, bazen de vazgeçiş. Fedakârlığın fazlası kendi kul hakkına girmektir, yapma... Bizim yüklediğimiz anlamlardan ibaret değil midir zaten insanlar. Düştükçe kalkmayı öğrenirsin, kalktıkça ne kadar yalnız olduğunu. Yaşadıklar

Gayemiz hayırlı bir nesil yetiştirmek. Çocuklarımızın gerçek sahibi değiliz. Onların bizlere Allah;ın birer emaneti olduğunun bilincini taşıyarak, kendi öz değerlerimizle çocuklarımızı yetiştirmeliyiz. Bizlerin fani hayatta bir imtihanda olduğumuzu düşünürsek, çocuklarımız da bu imtihanın bir parçasıdır. Bu da bizlere çok büyük sorumluluk yüklemektedir. Çocuk sevgimizi ve imtihan sorumluluğumuzu dengede tutmak zorundayız. Değişen dünyaya ayak uydurabilmek için geleneksel başarılı eğitim usullerini özümüz

Tek kanatla uçmak gibidir gurbet. Bedenin burada olduğu halde kalbinin başka yerde atmasıdır gurbet. Nefes aldığın halde yaşayamamaktır. Toplu halde yalnız yaşamaktır gurbet. Olduğun yerde yabancı, gittiğin yerde misafir olmaktır. Hiçbir yere ait olamamaktır. Bazen özgürlük, bazen zenginlik, çoğu kez de köleliktir gurbet. Her memleket şarkısında, içinde duyduğun sızıdır gurbet. Gittiğinde doyamadığın, geldiğinde bırakamadığındır. Onurunu, haysiyetini, diplomanı ülkende bırakıp gelmektir bazen gurbet. Uzakl

Çocuğumuzun istekleri ile ihtiyaçları arasındaki farkı iyi bilmemiz gerekiyor. Kendimize (bağımlı değil) bağlı çocuklar yetiştirelim. Çocukken hayatını ne kadar kolaylaştırırsak yetişkin olduğunda hayatı o kadar zor olacaktır. Saygı ve sevgi görmeyen bir çocuktan saygı ve sevgi bekleyemeyiz. Çocuk sıcağa koşar. Çocuğumuzun sevgi, ilgi, huzur bulduğu yer evi olmalı. Yoksa ilgi gördüğü bir başka yere bağlanır. Diken boş bırakılan bahçede yetişir. Onu güle çevirmek bizim elimizde. Çocuğumuza kendini kötü his