Beyaz Zencilerin yazarı Ingvar Ambjörnsenden çarpıcı bir roman daha sunuyoruz sizlere... Köpek efendi istemezdi, efendi köpeğin dünyasını yıkmasaydı eğer diyerek zorunluluğa dönüşmüş sadakatin ikiyüzlülüğüne dikkat çeken Ambjörnsen, bu kez köpeksi bir insanı anlatıyor. Ahlâki değer ölçülerinin iyice silikleştiği, ölüm ve boşluğun hüküm sürdüğü kentlerde ilik peşinde koşan ve yalnızlığa gömülmüş birini betimliyor yazar. O, ne tek başına ne de başkalarıyla birlikte sevgi adına bir şey üretebilmiştir. İnsanlar

İyi kalpli, çirkin köpek Tozar'la kurnaz kedi Sezer'in işlettiği Körfez Pansiyonu'nda günler dostluk ve barış içinde geçmektedir. Fakat bir gün, adının Bambam Keskinkulak olduğunu söyleyen ve kendini fiyordun yeni şerifi diye tanıtan kocaman, sevimsiz bir köpek pansiyona gelir. Önce dağlar ozanı Gregor'u yasadışı göç nedeniyle tutuklar, ardından Körfez Haberleri gazetesini kapatır. Her işten anlayan su samuru Susam, pansiyonun bodrumuna gizli bir matbaa kurar ve Körfez Haberleri muhabiri Bandi, gazeteyi ye

Zarfın içinden daktilo ile yazılmış sayfalar çıktı. Anladığım kadarıyla harfler kâğıdı delecek kadar sert basan eski model bir Remington yazı makinesiyle yazılmıştı. Bu adeta bana gönderilmiş özel bir selam gibiydi zira beni tanıyan herkes o kentte yaşadığım dönemlerde nasıl bir çöküntü yaşadığımı gayet iyi bilirdi. Yeraltı dünyası tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriliyor bu romanda: Porno film yapımcıları, uyuşturucu baronları, katiller ve ardında başarısız ilişkiler enkazı bırakmış, bir roman yazmak üzer

Sezer ve Tozar'ın Körfez Pansiyonu'ndaki maceraları kaldığı yerden devam ediyor! Tozar çirkin mi çirkin bir köpektir, Sezer ise karnı hep aç, kurnaz bir kedi. Birlikte, Tozar'ın amcasından miras kalan Körfez Pansiyonu'nu işletirler. Porsuk Şirin pansiyonun komisidir, her işten anlayan su samuru Susam ise tamir edilmesi ve elden geçirilmesi gerekenlerle ilgilenir. Körfez Pansiyonu'nda büyük haberler ve skandallar hiç eksik olmaz. Aksilikleriyle ünlü, korkunç müzik grubu Öfkeli Dostlar konser vermeye Körfe

Kimler şehrin doğusunda, neredeyse hiç güneş yüzü görmeyen eski püskü bir evde yaşıyor? Kimler yağmurlu bir nisan günü hayatlarının ilk mektubunu alıyor? Kimlerin hayatı, varlığından haberdar olmadıkları bir amcanın mirasıyla tamamen değişiyor? Cevap: Tabii ki Sezer ve Tozar! Tozar çirkin mi çirkin bir köpektir, Sezer ise karnı hep aç, kurnaz bir kedi. Yağmurlu bir nisan günü aldıkları mektupla, Tozar'ın amcası Çomar'ın ona Körfez Pansiyonu'nu bıraktığını öğrenen iki kafadar bavullarını toplayıp yola koyu

Beyaz Zenciler uyku tulumları, sırt çantaları ve bira kasalarıyla Çingene hayatı yaşayan dumancılar, beyazcılar,asitçilerdir... Beyaz Zenciler şairdir, çılgındır, düş kurmayı ve küfretmeyi severler: Onları en iyi polisler tanır!... Beyaz Zenciler mahkum edildiğimiz rezil, yoz televizyon dizilerine benzeyen hayatlardan, eğitim, kariyer, başarıve benzeri cüce düşüncelerden nefret ederler... Beyaz Zenciler sevgi edebiyatı yapmazlar, severler: Bütün enerjilerini kendilerini garantiye almak için harcayanların hi

Tavandaki Kukla intikamcı bir kadının hikayesi.. Ama aynı zamanda "suç", "ceza" ve "intikam" üzerine düşünmeye davet eden bir yeraltı kitabı.. İnsanlığın "ilkel" diye adlandırılan dönemlerde kişi sorunu kendi çözerdi. "Uygarlık"la birlikte "toplumsal sözleşmeler" yapıldı ve "ceza" verme görevini devlet üstlendi. Peki, verilen her "ceza" mağdurdaki hasarı onarıyor, intikam isteğini dindiriyor, barışa imkan veriyor mu? Ya da verilen "ceza" tecavüz edilen kadınlardaki yarıyı sarabilir mi? "İmkansızın kıyısınd

Her cinayet göründüğünden karmaşık, hatırlandığından eskidir... Ben Fillip Moberg, 16 yaşındayım. Anne ve babamın sonunda boşandığı o buz gibi aile ortamına dayanamadığım için artık Ernst Amcamla yaşıyorum. Kendisi, zamanında ödüller kazanmış ama artık yazamaz olmuş bir polisiye yazarı. Bugünlerde hayatını Yeni Polisiye Dergi için kovaladığı "gerçek suç" öyküleriyle kazanıyor. Ben de, dedektif-foto muhabiri olarak ona yardımcı oluyorum. Bu kitapta Barkvik beldesindeyiz. Yörenin ve ülkenin en zengin kişileri

Artık heyecan peşinde koşmak istemeyen Pelle ve Prof can yakıcı bir sorunla karşı karşıya. Kentin eski mahallesinde çıkan bir yangın. Dumanı üstünde bir macera. Alevlerin aydınlatamadığı karanlığın içinde şiddet, keder, gözyaşı ve ilişkiler: eşcinsel ilişkiler. Gençleri döverek onların eğilimlerinin doğrultulabileceğini düşünen irikıyım, acımasız adamlar. Çözülmeyi bekleyen karmaşık düğümler. Derdini anlatırken dumanla haberleşmeyi seçen tehlikeli piromanın peşinde geçen sıcak geceler. Polis gerçek suçlular

...Bize gelmek demek bütün yaşamını, yeryüzünde geçecek bütün zamanını beraberinde getirmek demek. Bizi terk etmek kendi yaşamına ve Tanrı'nın, babamız Kim'in sevgisi yoluyla kutsadığı topluluğa sırtını dönmek demek. Şimdi dua edelim! Yolunu şaşırmış olan Katja'nın yeniden yanımıza dönmesine teşekkür edelim! Midem bulanıyordu. Kusmak üzere olduğumu hissediyordum. Katja ile konuşmam gerek, diye düşündüm. Onu yalnız yakalayıp bir iki şey söylemem gerekiyordu. Ama nasıl? Ingvar Ambjörnsen'in Devlerin Düşüşü v

"Gerçek mavi gözlüydü. Buz mavisi. Buz gibi soğuk. Kısa bir süre önce bu gözleri bir kez daha görmüştüm. Şimdi bana bir düşman gibi bakıyordu. Bana ve Prof´a. Adamın elinde tuttuğu tabanca bile beni o bir çift göz kadar ürkütemezdi." (Arka Kapak´tan)

Daha hızlı! dedim soluk soluğa. O vahşi hayvanı üzerimize salarsa işimiz bitmiş demektir! Sonra da düşündüm: Bunu yapmaz herhalde. O kadar da deli değildir. O kadar da deli olamaz! Ama yine de biliyordum ki insanlar nöbetçi köpekler tarafından daha önce ısırılmışlardı. Üstelik de bizim gibi izinsiz olarak bir yere girmeye çalışmadıkları halde. Yaz tatili... Pelle ve Prof güneydeki masmavi, parıl parıl fiyordun kıyısında; ama bu zehirli bir deniz. Bölgede kimyasal madde üreten iki fabrika bulunduğuna göre bu