August Schmarsow binalardaki mekânları birer mimari öğe olarak ele alan ilk kişidir. Schmarsow, mekâna verilen anlamın tikel bir tarihsel dönemin psikolojik anlatımın parçası olduğunu savunur. Konrad Fiedler resim ile heykelin kendilerine özgü dilleri, anlatım yolları olduğunu savunur; sanat, kavramsal bilgiye paralel ama ayrı gelişen bir etkinliktir. "Mimarlığın kökeni ve içteki özünü sorgulamanın vakti gelmedi mi?" "Her tür tinsel etkinlikte olduğu gibi mimarlıkta da biçimlenmemiş olandan biçimlenmiş o

19. yüzyılın kendine özgü bilgini ve sanat hamisi Konrad Fiedler'in bağımsız bir figüratif sanat kuramı geliştirmek yolunda attığı ilk adım olan bu çalışma "saf görülebilirlik" anlayışıyla sonuçlanacaktır. Görsel algı, düşünce ve dilden kurtarılacak, sanat kendine özgü araçlarla incelenebilecekti. "Sanatçı açısından dünya sadece görünüşlerden ibarettir; sanatçı dünyaya bütün olarak yaklaşır ve bir görsel bütün olarak onu yeniden yaratmaya çabalar." "Kişi çoğunlukla sanat eserini yaratıcısının amacına göre