Özgür Çırak, Biz De Yarın Güleriz’de kendilerinin, kendi zamanlarının farkında olan, o zamanın şimdi değilse bile bir gün mutlaka geleceğine inanan insanların öykülerini anlatıyor. Ama kibirli, “en özel benim” ateşiyle yanıp kavrulan bir farkındalık ya da köksüz bir iyimserlik değil bu. Etraftaki toz dumanın geçiciliğini, anların ve duyguların kalıcılığını özümsemiş bir farkındalık. “Salonun kapısından, L koltuğumda yatan adama bakarken pırıl pırıl bir taş sekti göğsümde, ta uzaklara kadar, kalbimdi belki

Ben bir ikameydim, kuru sandalyede oturmaktan ağrıyan sırtın arkasına konulan minder, oyuk, çürük dişe yapılan dolgu, soğuk gelen kapının altındaki boşluğa serilen bezdim... Ailesinin gölgesinden kaçamayan Harun'un ağzındaki kuşlar, hep aynı şarkıyı söyler. Harun annesinin kuyusunda kaybolur. Karacanın gelmesi çocukluğunu, kömürlük anısını yoklar. Karaca her şeyi başkalaştırır, zihinlere, şüphelere, korkulara, yüzleşilemeyenlere değer. Oysa karaca yalnızca yavrularını düşünmektedir. İnsan hayvanın sırtınd

Sıcacık Bir Ev Özgür Çırak'ın ilk öykü kitabı. Çırak, yeryüzüne inmek için nazlanan adaletin, sevginin yokluğunu hatırlatıyor bize. Sartre'dan aldığı güçle, dünyadaki sayısız metinden ayırmak istiyor öykülerini. Derdi illüzyon yaratmak değil, sahte olanı açığa çıkarmak. Özgür Çırak öyküsü yazılmayanların peşinde bu yüzden... Sıcacık Bir Ev'in karakterleri ezilenler, maddi manevi kaybedenler, zinciri görünmeyen köleler... Hayal kırıklığına uğrayanlar, yarım kalan aşkı ve özlemiyle başa çıkmaya çalışanlar, h