Edebiyatımızın unutulan isimlerine ve İstanbul’un edebiyatçılarına dair denemeleriyle bilinen Taner Ay, bu uzun hikâyesinde, 1902 ile 1916 arasındaki İstanbul’u, mahalleleriyle, sokaklarıyla, ahşaplarıyla, meyhâneleriyle ve an’aneleriyle Tanbûrî Cemil Bey üzerinden anlatıyor. Hakikatın ve hayalin terkip edildiği hikâyede, dönemin lisanının, metruk bir zamanda kaybolan İstanbul’u günümüze taşıyan efsunkâr bir unsur olması şâyân-ı dikkattir. İstanbul’un sokak kedileriyse, hikâyenin her bölümünde bir yerlerden

BİR SEMTİ ARAMAK, BULMAK, BELKİ DE KAYBETMEK Bu yazılar İstanbul’a dair Taner Ay tarafından yapılan kültürel tarih okumalarının ilk halkasıdır. Geleneksel olarak üç bölge üzerinden anlatılan İstanbul kültür coğrafyasının ilk haritası gibi de düşünülebilir. Bir şehir haritasına bakarmışcasına kurgulanan, semtleri, sokakları sırayla ziyaret eden bir güzergâh takibi var. İlk yazılara Kadıköy’ün daha “alafranga”, daha “batılı”, daha “modern” diyebileceğimiz güneyindeki semtlerden başlanıyor (aslında, bugün Kadı

ARKA KAPAKTAN.. Taner Ay, derin duyarlılığı, üstün edebiyat ve sanat gustosu, titiz, yorulmak bilmez araştırmacılığıyla ülkemizin az sayıdaki değerli yazarları arasındadır. Edebiyatın kuytularına ışık tutan, bize alışkın olmadığımız perspektifler sunan bu sıradışı yazarı, sadece bir “edebiyat arkeoloğu” olarak adlandırmak son derecede yetersizdir. Çünkü Taner Ay, evrensel kültürden damıttığı varsıllıkları yorumlarken okurlarına zengin şölen sofraları kurar; bir araya getirilmesi ancak bir ekip tarafından

Taner Ay’ın girişimi, gündeme getirdiği yazarlar kadar gündeme getiriş biçimiyle de dikkate değer. Sürükleyici bir yazı üslubuyla eleştirel bir titizlik bu makalelerde birlikte işliyor. Ay, anekdotlar, alıntılar, dedikodular, merak uyandırıcı ara başlıklarla kitabın okunurluğunu artırırken, ortaya koyduğu her bilginin kaynağını ve gerekçesini de sunuyor. İkincil kaynaklardan azade bir şekilde kurmacayla malumat aktarımı arasında bir yerde kurulan bir söylemle, ele alınan yazarları efsaneleştiren bir tavırda

Uzunca bir süredir bir edebiyat dergisindeki yazı serisini merakla izliyorum. Kalabalık Cadde'den söz ediyorum ve orada titizlikle edebiyat tarihimizi sabırla kazan Taner Ay'ın Unutulmuş Yazarlar başlıklı hatırlatmalarından. Kültür tarihi ancak Taner Ay gibi kazıcılar (benim için defineciler) ile derinleşebilir, anlam kazanabilir ve en önemlisi, sosyal tarihle buluşabilir. Taner Ay'ın yazı dizisinde akademik bir nesnellik veya yazar ile arasına mesafe koyma gibi bir kaygısı yok, bu da yazıları çok daha lezz