Ulusal basında eğitim üzerine eleştirel yazı ve değerlendirmeleri ile tanınan Ali Aydın, hem değişen dünya içinde beliren meydan okumaların eğitim, kültür, aile gibi kurumlar üzerinde yarattığı baskıyı hem de iki yüz yıldır başlangıcındaki amaçlılığı ve kurgusu ile var olan zorunlu eğitim uygulamalarını sorunsallaştırıyor. Aydın bunu; Nietzsche, Illich, Bauman, Bourdieu, Baudrillard, Postman gibi düşünür, filozof ve sosyal teorisyenlerin düşünce izleklerini takip ederek kendi gözlem ve yorumlarıyla akıcı bi

Kelebek ömrü kadar kısa bir gün mü yoksa Okyanus Midyesi kadar uzun bir ömür mü? Bugün milyonlarca, milyarca dolarlık şirketlerin, dev holdinglerin yönetim kurulu başkanlığı koltuğunda oturan patronlar acaba neleri farklı yaptılar, hangi adımları hızlı, hangilerini daha yavaş attılar? Hangi kararlarında risk alırken, doğruluğuna inandıkları ve bu doğrultuda aldıkları hangi kararlardan asla vazgeçmediler? İnsanı sadece çalışan olarak mı, yoksa aynı zamanda çok değerli bir sermaye olarak mı gördüler? Yenilen

"Aşk canı, can aklı sobelemişti" "Aşka uçarsan kanatların yanar" der; Sadi Şirazi Dönüp sordum içimdeki bana, Hazır mısın aşk için yanmaya? "Aşka uçmazsan kanatların neye yarar?" der; Mevlana Dönüp baktım içimdeki bana, Var mıydı kanatlarım uçabilecek Aşka? "Aşka varınca kanadı kim arar?" der; Yunus Emre Dönüp haykırdım içimdeki bana, Hazır mısın kendini adayacağın Aşka? "İnsan insanın zehri, Aşk ise panzehiridir." "Aklın Can ile Canın ise Har ile buluşmasıdır aşk." İşte bundandır ki; "Aşkı yaşama