“Çok uzun vadilerden geçtin. Nefs vadisinden geçerken gözün hiçbir güzelliğe bakmadığı gibi gönlün de hiçbir güzele takılmadı. Aşk vadisinden geçerken gözün kör olmadı; viraneler cennete, kuru dallar ormana dönüşmedi. Cehalet vadisinde, işin kolayına kaçarak, düşünmeyi reddetmedin; oysaki bu seni hafifletecekti, sen bilgeliği seçip yükünün ağırlığına dayandın. İnançsızlık vadisini geçerken sevgiye olan inancını yitirmedin; ufku görünceye kadar yürümeye devam ettin. Yalnızlık vadisinde yaptığın hata şimdi bi

Kimi dereler kimi çaylar doğrudan hedefler denizleri; kimileri de kendilerini denize taşıyacak nehirleri. Bu zorlu yolculuk sırasında oluşan vadilere, ovalara ekilen tohumları besleyip büyütmek gibi kutsal bir görevleri de vardır aslında. Yeşilırmak sevdalısı Tersakan Çayı da bunlardan biridir; yeşile boyar geçtiği vadiyi, altının kapkara kömüre teslim olduğuna aldırmaksızın. Uzak coğrafya göçerleri yurt edinirler bu yeşil vadiyi. Beraberlerinde getirdikleri mitlerini ve kültür tohumlarını ekerler yurt edin

sabah erken uyandım hüzünlü güne yağmurlar doğuyordu eski fırından taze ekmek alıp kahvaltı yapacaktım seneler var ki masamız hazır olurdu eve dönmelisin yokluğun anne yokluğu terliğini kapının önüne koydum kanadı kırık topal bir kuştu gönlüm susuz kedi gibi dolandım evde yokluğun su yokluğu

Akar Yeşilırmak. Aşkı sevdayı, dostluğu ve vefayı taşır gök yeşili sularında. Suskundur bazen, bazen hırçın dolanır dönemeçleri. Karanlık vadileri geçip verimli ovalara düşünce yolu; durağanlaşır, meyveye durur gökleri üleşen bahar dallarında. Güneşe gülümseyen kiraz çiçeğinin yinelenen umudu olur. Duyumsasa da ihaneti, kelepçeye vurulsa da bilekleri, zulüm zindanlarında işkencelere uğrasa da ruhu ve bedeni; taşar bulutların tanıklığında, yıkar bentleri. Nazım'ın: Bulutuyla gemisiyle, balığıyla yosunuyla, d

Anam evin ortasına eski sandalyelerden birini çeker, üzerine süt ya da yoğurt taşımakta kullanılan bakraçlardan en büyüğünü tersinden koyar, onun üstüne de o zamanlar beş numara diye tabir edilen gaz yağı lambasını oturturdu. Bu gaz lambasının on numarası da vardı ama onun yağ tüketimi fazla olduğundan çoğunlukla beş numara gaz lambası tercih edilirdi. Ablalarım çeyizlik işlerini alır bu lambanın etrafına dizilmiş minderlere otururlardı. Ben de o günkü ödevimi aynı yerde tahta çantamın üze-rinde yapmaya çal