Platon, şairlerin yaptıkları işin hesabını veremediklerini söyler: ona göre, şairler aklı başında olmayan, sözcüklerle kötü imgeler üreten kimliklerdir. İşte tastamam bu nedenle, şairlerin birer poetikası olmalıdır. Poetika, Platon’a inat, şairin yaptığı işin hesabını vermeye hazır olduğunu gösterir çünkü! Mehmet Akay, poetikası olan bir şair. Bu poetika’yı, Güneş Bakmadı Şehirlere’nin giriş bölümündeki ‘Divançe’de dilegetirmiş ve bence çok önemli bir iş yapmış. Nitekim, şiirin kendisi için ne anlama geldiğ

Hüseyin Ferhad, W. Bahadır Bayrıl ve Turgay Kantürk 80 kuşağı içinde kendi poetikasını genç yaşta kurabilen ve bu poetikayla uzun süre kendi ilkelerinden taviz vermeden şiirlerini sürdürüyor olmalarıyla sıyrılırlar. 80 Kuşağı yalnız bu üç şairle temsil edilmesi gibi bir iddia da bulunmuyoruz, üzerinde çalıştığımız üç şair kendi şair kuşağını omuzladıkları gibi modern Türk şiirine tutarlı bir izlek sunabilmelerinde dolayı önemsedik, bunu becerebildikleri için de kendi kuşaklarını aşabilmişler ve şiirimizi, ş

Şiirimin değdiği kanatlar… F. Schelling lirik/modern şiir, sonsuzun sonluya tekile/ben’e şekillenmesidir, der. Epik, sonlunun sonsuz tümel bünyesinde temsilidir tezini dikkate alırım. Paul Walery'de dolayımın da Saf Şiiri önemserim. Yani müziksel bir akıcılığın hiçbir zaman kesintiye uğramayacağı vurgusunu göz ardı etmem. Paul de Man'ın modernliğin temsili yitirmesinden dolayı şiirin kişisizleştiğine atıfta bulunmasını yani temsiliyet ilişkisinin modern şiir için sorun olmaktan çıkması, gerçekliğe ya da te

Ay Saati Mehmet Akay’ın şimdilik kaydıyla son kitabı. Akay bu son yıllarda şiir üstüne inanılmaz bir biçimde eğildi, şiir üstüne yazdı, tartıştı. Geleneğin yaşayan bir miras olduğu ve artık modern düşünce ile şekillendiği doğrultusundaki egemen şiir anlayışı içinde yer aldı. Şiirini de bu anlayış şekillendirdi. 1980 sonrası dönemde egemen olan şiir anlayışının poetikasını inceledi ve bu dönemin şairleri üstüne yazdı. Gerçeği kendi penceresinden yansıtmayı önemsedi. Lirik bir söyleyişi egemen kıldı şiirine.

...Her şiir kendi döneminin 'demos'unu', imgesini' yaratır. Bu yaratıcı faaliyet aynı zamanda yıkıcıdır da. Çünkü yeni şiir 'demos'ların' arasındaki çatışmadan doğar. Batı şairi de doğu şairi de bu dile sadık kalmıştır. Doğu medeniyetinin şairleri üzerilerine aldıkları sorumluluktan dolayı yükleri çok ağırdır. Kurban tanrı'ya affedilmek için sunulurken şairler de kendilerini hayata 'kurban' ederler. Batı'nın diliyle bu askesis halidir. Şair kendi için değil yaşadığı hayata, kültüre karşı sorumluluk duyar.

"Tarihin engin buruklaşmış denizinde kanlı postallarımla yürüyorum; sonsuz varışları olan çölde. Her beden kir kokmuş iktidar etiketli elbiselerimi çıkarırım ve çıplak, çırılçıplak yürürüm." "Değirmencilerin her çığlığı yaşamımızda en önemli anları oluşturuyordu. Sabırsızlıkla bu anları diğerleri gibi bekledim. Sadece ben miydim çığlık sonrası plastik dişilerin bulundukları ofis önünde soluklanıp yemeğe gidişlerini kan çanağına dönmüş gözlerle seyreden." (Arka Kapak)