Ciğerlerimi patlatana kadar koştuğum yolum
Bir kenarında oturmuş dinleniyorum
Sırtımı dayadığım yer uçurum
Ve burada yok ne hava ne solunum...
Tıpkı Camus'nün dediği gibi; Önümden gitme seni izleyemeyebilirim, arkamdan da gelme yol gösteremeyebilirim; yanımda yürü ve yalnızca dostum kal.
