Saat kavgayı direniş geçiyordu! Distopya ve ütopya mefhumları birbirinin zıttında siper almış iki cephedir. Türk edebiyatında üstünde fazla durulmamasına rağmen dünya edebiyatında ayrı ayrı epey işlenmiş ve olgun numuneler de vermeyi başarabilmiştir. Fakat aynı kitapta hem ütopyanın hem distopyanın müstakil olarak işlendiği bir diyalektik kitap husule getirilmemiştir. Bu kitap distopya ve ütopya arasındaki gerilimin yarattığı çatışma içerisinde ikisini aynı hikâyede buluşturan bir kitap olma hususiyeti taşı

Kalabalık bir meydan... Herkes günlük işleriyle meşgul... İnsanlar yürüyor; konuşuyor insanlar. İnsanlar... Gülüşüyor. Yani şuûrsuz bir kalabalık... Ve bir eşek peyda oluyor meydanda. Sonra yanık yanık anırmaya başlıyor. Bu tasvir-i muhayyel vaziyet için şunu söyleyebilirim: Bu kalabalık içinde, o eşeğin peşine takılacak, anırmasında fevkaladelik bulup bu anırmayla bir fikir sahibi olacak üç-beş kişi mutlaka bulunacaktır. Ve bunlar; bir yerlere düşman olup, bu anırmanın militanı olacaklardır da. Dahası, bu