Kara’nın Frankfurt’a gitmek için bindiği uçak sert bir fırtınaya yakalanır, düşmesi an meselesidir. Ölümcül tehlikeyle burun buruna geldikleri o anda, birkaç sıra ileride Ramón belirir ansızın. Ramón üniversite yıllarında Kara’nın en yakın dostu Vince’le paylaştığı evin her daim davetsiz konuğudur. Dilediği zaman gelir, kanepelerinde uyur, mutfaklarında bulduğunu yer, dilediği zaman kimseye bir şey söylemeden çeker gider, gözden kaybolur. Deniz Utlu bu romanında derin bir sarsıntıyı anlatırken, bir yanda

Bence her şeyi yıkabilirler. Yalnızca odamı bana bıraksınlar. Sakalımı uzatacağım, öyle uzatacağım ki bu şehrin kulaklarından fışkıracak dedi, saksılara işerim, hamamböcekleriyle karnımı doyururum. Daha fazlasına ihtiyacım yok. İnsanlarımın hikâyelerini anlatırım. Anlatılmayacak hikâye kalana kadar... Berlin Duvarı çoktan yıkılmış, Almanya'nın doğusu batısı ortadan kalkmış olsa da, ötekiler hâlâ varlar. Üstelik mesele daha da derinleşmiş ve şehirlerin dönüşümü ile hayatların değişimi birbirine karışmış dur