İnsanların akıl erdiremedikleri olaylara yaklaşımı merak ve korkudan kaynaklanır. Mitoloji bunun kanıtıdır. Her güçlü doğa olayının bir tanrısı vardır mitolojide. Bilim ortaya çıkmadan önce eski insanlar tanrıları kızdırmamak için adaklar, kurbanlarla kafalarındaki boşlukları dolduruyorlardı. Bilimin ağırlığı arttıkça bu inançlar kaybolmaya yüz tuttu, ama kaybolmadı. Çünkü bilim her kafaya ulaşmıyor. Büyücü bunu çok iyi etüt etmiş. Bu adayı istiyor; toprağıyla, kaynaklarıyla ve insanlarıyla.

Gözlerin zamanımızda kulaklara hakim olduğu doğrudur. Ama gözlerini kapatmayı ve dinlemeyi öğrenen insanlar, başkalarına kapalı olan başka bir dünya ile tanışırlar. Karlheinz Stockhausen

"Dünyayı daha yaşanır hale getirmek için gizemli bir organizasyonun içinde yer alan, beynini eylemleriyle cilalayan, aykırılıklardan hoşlanan bir bilgisayar mühendisi; en umutsuz koşullarda bile ideallerinden ödün vermeden yaşamını sürdürmüş, her zaman her türlü riski almaya hazır, geçmişte açık kalan bir hesabın kapanmasının peşinde olan mesleğinde çok başarılı bir beyin cerrahı; iyilik ve kötülük arasında git-gel yaşayan, düşlerini ortaya koyma becerisine odaklanmış eski bir konsolos; duvarlar arasına hap

Nikolay bir an gözlerini uçağın tavanına doğru dikti. Başını "evet" anlamında salladı. "Her zaman hedefleri olan bir insan oldum. Başkalarının vuramadığı hedefleri vurmak, insanı savrulmaktan kurtarır. Bizler iki karanlık arasındaki kıvılcımı temsil ediyoruz. Kıvılcım söndüğü anda bitersin." Terazide sevginin nefretten daha hafif çekmesinin nedeni DNA'lara kodlanan genlerin sorumluluğu muydu gerçekten? MAOA adı verilen savaşçı gen ağacının gölgesinde mi güneşleniyordu suç işleyenler?

Suzan yatağında doğruldu. Bütün vücudu terden sırılsıklam olmuştu. Bu nasıl bir rüyaydı? İntikam demişti ama böyle bir şey asla yapamazdı. Gördüğü rüyada Batu'nun kesik başı sağ elinde duruyordu. Aynı "Judith 1" tablosundaki "Holofernes" gibi. Gece lambasını yaktı, salona doğru yürüdü. Geçerken Batu'nun odasına baktı kapı aralığından. Dünyada hiçbir derdi yokmuş gibi uyuyordu.