Ahmet Büyükçulhacı'nın çoktandır nadasa bıraktığı dil toprağından yepyeni dizeler fışkırıyor. Kar boran içinde geçen çocukluğun, bir daha hiç oynanmayacak oyunların izleri sürülerek çıkılan bu yolculuk, gökkuşağının altında beklemeye, taşa kök salmaya bir davet aslında. Varlarımız, yoklarımız, birikmişlerimiz ve nicesi Büyükçulhacı'nın şiirinde bize el sallıyor. Şiirin büyüsü de bu değil mi zaten?Mavisel Yener, Yazar Aşk! Yunus Emre'me sorarsan "cümle eksiği bitiren..." Ya ardındaki kocaman boşluk; acı deyi