"Yaşayacaksın ve bileceksin!Beni bilip de yükseleceksin! Esrar içinde ben bir hazineyim, Günü yarattım ki bilineyim!" (...) "Ağlıyorum: Senden başka kimse yok, tesellim yok. Ümidim neşem sen, dar u diyarım sensin! Her şey akıp geçiyor... Genişleyip giden sükût, uzanıp gelen ışık beni yaralıyor, incitiyor... Açılmış bir çiçek görsem yumulan bir gözü anıyorum... Her seher taze bir melal ile bir yeni hicran ile doğan güneşi, bizi yakacak kıvılcım; bizi boğacak bir damla görüyorum..." "Sen ilham et, ne yapayım?

"Adam, kumdan bir kaleydi kadının, bir bakışıyla yerle yeksan olmuştu. Kadının güvercin beyazı ellerinin boşlukta kalması onu, elinden oyuncağı alınmış çocuk yalnızlığına düşürdü. Adam, öyle derin sustu ki ta uzaklardan duyuldu. (...) Adam düştü, kadın düştü..." (Yabancı) Onunla yüz yüze konuştuğum son sabah, perdelerini açmadığını gördüm ve bunun sebebini sordum. Gözleri hayretle açıldı, o ana dek hiç görmediğim olgun kadın edasıyla –ki utanırdı kadınlığından: "Güneş benim için eskimiş doğuyor zaten. Perde