Bu kitap kendi içsel ve dipsiz karanlığımızda, her gün biraz daha tekliğimizi kutsayıp yalnızlığımızda boğulurken, sıradan ve ölümlüler dünyasında; zaman ve mekandan bağımsız, güneşe bakan pencereleri ardına kadar açıp nefes almak, soluğuna soluk katmak, kelebekleri gelincik tarlalarında uçurmak için yazıldı. Yıllarca adını TÜLSÜ koyup, o diye nicelerine sarıldığım, ama hepsinde eksik kalıp, tekliğime alıştığım; kocaman içsel bir boşluğun içinden, tanrısal sur'u üfleyip, yakamoz ışıltısında uzaktan geçen