Memet amcan çocuğukan gardaşıyla değ(ir)mene buyday öyütmeye gitdiklerini anlatıvedi. Değmen Mudurnu'nun aycık dışındaymış. Buyday çuvallarını yüklemişle eşeğe biri yularından dutmuş biri de arkadan deh deh etmiş. Varmışla değmene. Değmenci buydayları öyüdürken iki gardaş kırda dalmışla oyuna. Derken değmencinin ıslığını duymuşla. Yarışarak gelmişle değmene. Un çuvallarını eşeğe yükleyceklermiş emme eşek bağlı olduğu yerde yokmuş. Arayıve bakam arayıve bakam. Eşek yok. Değmenci; sizin eşek çok gözel sağlıkl

Torununun cıvıldayan sesiyle yüzü aydınlandı, içi ılık ılık oldu. Farz etmek de neydi? İşte gerçek buydu: Sevimli, dünya tatlısı bir torun, sırtını dayayacağı bir duvar... Giden gitmişti dönülmez yola ve gelmeyecekti. O, hiçbir zaman yemeğe geç kalmayacak, iş seyahatine çıkmayacaktı. Asla telefon etmeyecek, kimseyi özlemeyecekti. O halde, olmayan şeyleri varmış gibi farz ederek yaşayamazdı. Kendi kendini kandıramazdı. Telefondaki torununa; evde olduğunu, kendisini beklediğini, onu çok sevdiğini söyledi v

"Çuvalları yükledik arabaya, biz de bindik, düşdük yola. Hava garardı garardı, birden her yer zindan gibi oldu. Gorkudan galbim başladı hapırdamaya. Derken, mezerliğe yaklaşdık. Ramis; mezerliğin önünden nasıl geçecez? Gece burada atları, arabaları bağlarlarmış. Bi santim bile gımıldatamazmışsın. Emme(ama) her zaman olmazmış. Bakam bize bi şey olacak mı demesin mi? Başladım tirildemeye. Amcan da, bi şey olmaz gorkman diyo. İyneden gorkan adam, mezerlikden gorkmuyo. İşe bak. Mezerliğin önüne geldik. Nefesimi