Siyah silahlarım var, vurup kırıp dağıtır. Anne, baba, çocuklar, kan döküp ağlatır. Tacir, kaçakçı, hapçı; hepsi benim maşamdır. Kurşunlarım pahalı, silahlarım ağırdır. Dinsin bu gözyaşı, susturun ağıtları. Getirelim barışı, beyaz silahlarım da var. Ganimeti alırım, gelir gider toplarım. Yerüstü yeraltı, kaynak benim avımdır. Güç, bilgi, yayımdır; ülke bozar, dağıtır. Cahil insan konuşma, mühim olan paramdır. Orta Doğu tahtamdır, halkı piyon taşımdır. Nerede bir ülke batsa, bilin benim matımdır. Sanat, spor

Genelde sesler için kullandığımız fiziksel temaslar genel prosedürde ağız, çene masajı diye geçer. Oysa masaj tesadüfi denkleşimlerdir. Bu yüzden birebir her sesi (harfi) ayrı ayrı çıkarma temasları sağlayarak çocukta bu süreci hızlandırırken aynı zamanda çocuğa gülme ifadesi, küsme, ağlama, kızma, şaşma, korkma ifadeleri gibi ifadeleri egzersizler halinde vererek seslerin sürekliliği ve kalıcılığı için alt yapıyı sağlamlaştırmış oluruz. Bir müzik aleti gibi düşünürsek flüt çaldığımızda nasıl ki üflediğimiz

Babalarını kimse bilmez Ama onlar, benim çocuklarım Gözün gözüme her döndüğünde Saatlerce sancılanıyorum Konuştuğun her kelimenin Her harfine sabahlara kadar Feryat figan inliyorum Tenin tenime her değdiğinde Ben hamile kalıyorum Bazen bir, bazen ikiz, inanır mısın? Üçüz bile kalemi sıkarak Kağıdı yırtarak doğuruyorum Sıralarını karıştırıyor Adlarını bile koyamıyorum Şimdi bunlar; askere gidenler On beşinde, sekizinde, beşinde Velhasıl, bir günlük bile var Meme emmez, biberon bilmezler Onlar büyüdükçe, ciğe