“Pervane kelebek demektir. Kelebek, mumun ışığını görüp gündüz zannederek gecenin karanlığından kurtulmak için kendini ışık üzerine atar ve zayıf bir varlık olması sebebiyle derhal yanıp düşer. Bu garibin hâli gibi âşık ve zayıf olan insan da; âlem-i emrin ve mukaddes âlemin sevgisinden ayrıldığı için, bu süfli âlemde âlem-i aslisine olan ünsiyet ve iştiyakı ile tıpkı kelebek gibi öyle vartalara düştü ve öyle mükellefiyetler yüklendi ki yerler, gökler, dağlar ve melekler ondan korkmuş ve kaçınmışlardır. … M

Hüseyin Hamdî Efendi (v. 1257/1842), Hasbihâlü's-Sâlik fî Akvemi'l-Mesâlik ismini verdiği kitabını, adından da anlaşılacağı üzere en doğru yolu, bu yolun taliplilerine en samimi şekilde anlatmak için kaleme almıştır. Eserin tamamına bakıldığında asıl gayenin Nakşibendî-Hâlidî seyr u sülûk mertebelerini tecrübe etmiş birinden yani, salahiyetli bir elden en anlaşılır şekliyle anlatmak olduğu söylenebilir. Hakikat erinin arınması ve halis bir vasıf kazanma süreci diğer tarikatlerden farklı olarak Nakşibendîlik