Kâmil, uzun yol şoförü olan babasını hep özleyen küçük bir çocuk. Okulu pek sevmiyor; çünkü okulun onu, babasından uzak tuttuğunu düşünüyor. Babasından gelen her armağanı saklıyor. O anıları biriktiriyor çünkü, hepsine bir anlam yüklüyor. Türkçe öğretmeni, ona babasına e-mektup şeklinde bir ödev verince de hayata bakışı değişiyor. Sen gelince yine amiral battı, kelime türetmece ve isim-şehir-hayvan oynayalım. Bizimkiler böyle oyunları sevmiyor. Bilgisayar oyunları daha eğlenceli geliyor onlara. Onlara g

Lise yılları... Dostluklar... İlk aşklar ve hepsini sarıp sarmalayan müzik. Yan sırada oturan, birlikte dirsek çürüttüğümüz sınıf arkadaşlarımızı gerçekten yakından tanıyor muyuz? Peki onların ne kadar farkındayız? Bakmak için gözün açık olması yeterlidir. Oysa görmek için beynin de açık olması gerekir. Bakılan yerde, nesnede beyni ilgilendiren bir durum yoksa, yaptığımız iş bakmaktan öteye geçmez. Görmek için bakmak gerekir ama her bakış bize bir şeyler göstermez. Ne gördüğün nasıl baktığına bağlıdır. Her