"Hapis gibi bir şey yaşadığımız sahte zamansızlık. Kaybettiklerimizi çok önceden kendi elimizle kaybettiğimizde, gerçek zamansızlığı yok saydık. Göz ardı edilen değerler, gözyaşı olarak yanaklarımızdan özlemle akar gider değersizce. Uzaklara doğru süzülen kuşları garipçe selamlıyorum ve uçsuz bucaksız mekânda kalbimin sıkıştığını hissediyorum yeniden. Gösteremediğim sevgiler, benliğimi içten hançerleyerek ağır bir yenilgiye uğratıyor. Susuyorum, nefes alamıyorum, özlüyorum... İçime çektiğim dumanlar, tuzlu