Bir gün buraya döneceğim Eski Ay Volkanı´yla, hapisten çıktığı zaman´ diyor kendi kendine. ´Onu en büyüğünden bir araba lastiğine oturtacağım, yengeçler ayaklarına saldırmasın diye. Ayaklarını görüyorum şimdiden, çıplak ayaklarını, soylu, güzel; kum ve kalıntıları yapışmış, ince bir kabuk oluşturmuş üstlerinde. Köpüklü dalgaların arasında sevinç çığlıklarını duyuyorum...Fotoğraf makinesi getirmiş olacak ve yengeç avcılarının resimlerini çekecek, o çok çileli olan işlerini, sefil günlük hayatlarını, Çin´in,

´´Valize yaklaştık. Hasır örgülü kalın bir iple bağlanmış ve ip çapraz biçimde düğümlenmişti. İpi çözdük, valizi sessizce açtık. İçinde, cep lambamızın ışığı altında kitap yığınları parlayıverdi; Batılı büyük yazarlar bizi kollarını açarak karşıladılar: başlarında, beş altı romanıyşla dostumuz Balzac vardı, onu Victor Hugo, Stendal, Dumas, Flaubert, Baudelaire, Romain, Roussesau, Tolstoy, Gogol, Dostoyevski ve Dickens, Kipling, Emily Bronte gibi birkaç İngiliz izliyordu. Ne göz kamaştırıcı şeydi bu böyle!