“Neden bütün hikayelerde kahramanlar yanlızdır bilir misin?” “ Neden ?” “Çünkü hayatın bütün yükünü yalnız kalma pahasına ,yüksünmeden sırtlanıp ayakta kalabilenler kahraman olurlar. Birileri için değil sadece hakikat için savaştıklarında eninde sonunda başırırlar.” “Uzak Tuzaklar”ın kahramanları Caner ve çocuk;size geçmişinizle ,hatıralarınızla ve verdiğiniz kararlarla yüzleşmeye zorlayacak,üzerini örttüğünüz açmazlarınızı görmenize yardımcı olacaktır.Doğru olduğunu düşünerek verdiğiniz bir k

"Belki ben de yeterince evlatlık yapıp onu mutlu edememiştim. Zamanla her şey karşılıklı bir hâle dönüşmüştü galiba. Kendimi onun yerine koyup yetiştiği şartları, daha küçücük bir çocukken omuzuna yüklenenleri ve neredeyse hayatının tamamını çalışarak geçirdiğini düşündükçe üzülüyordum. Bir insana, "Kuyumuzu kazarken kazma kürek vermediğimiz herkes elleri yaralandığı için bizi suçladı." dedirten zorlukları, zorbalıkları o vakit neden algılayamadığım aklıma geldiğinde bugün bile hayıflanıyorum." Ola

Herkesin Hayatından Sessizce Geçip Giden Biri Olmuştur. O vakitler evlat, toplum ve fikirler birbirine bu kadar uzak değildi. Hiç değilse toplumun değer yargıları daha ön plandaydı. O zamanlar uzak olmak gerçekten bedenen uzak olmayla eşdeğerdi. Şimdilerdeki gibi bedenler yan yana; ruhlar, elinizdeki şu cep telefonu denen zımbırtıların içinde değildi. Okumuş olmaya gelecek olursak; okumak demek, öğrenmek demekti. Mütevazılığı, haddi bilmeyi öğrenmekti. Şimdiki gibi iki satır okuyan kendini allamei cihan

El âlem ne der ile vicdanım ne der duvarlarından oluşan labirent arasında kalan insanlığın, bu çıkmazdan kurtulmak adına, kâh el âleme kâh vicdana çarpa çarpa yol alması mümkün mü? En en az bu soru kadar içinizden geçirip ifade edemediklerinize ayna tutan bir eserle buluşmak istemez misiniz? Elinizdeki kitap iç yolculuğunuzda arkadaşınız olmak için...