Solun, siyasal ortamın ve sağ otoriter hareketlerin/partilerin yükselişinin ifade ettiği meydan okuyuşu ana akım yaklaşımlara hapsolmadan ivedilikle kavraması gerektiğine dair kanaat bu kitabın temelini oluşturuyor. Neoliberal hegemonyanın krizine tanık olduğumuz bir dönemde, Chantal Mouffe otoriter rejimlerin yükselmesi ve yerleşmeleri kadar, daha demokratik bir düzenin inşa edilme olasılığına işaret ediyor. Radikal demokratik dönüşüm fırsatını kaçırmamak için son otuz yıldır maruz kaldığımız dönüşümlerin

Schmitt'in liberalizmi sorgulaması, bütün bu kusurlarına rağmen, gayet güçlü bir sorgulamadır. Liberal demokrasinin çeşitli zayıflıklarını gözler önüne serer ve kör noktasını ortaya çıkarır. Bu eksiklikler göz ardı edilmemelidir. Eğer inandırıcı ve sadakat gösterilebilecek bir demokratik toplum görüşü ileri süreceksek, söz konusu noksanların dile getirilmesi gerekir. Schmitt, içgörülerinden yararlanarak kendisinden bir şeyler öğrenebileceğimiz bir rakiptir. Bugün Carl Schmitt'ten ne öğrenebiliriz? Mouffe'un

Demokratik Paradoks ?post-Marksist' ya da ?radikal demokrat' kuramın ?politik ve pratik argümanlarının da? geliştiriliyor olması açısından önemlidir. Demokratik Paradoks' ilk olarak ?Modern Demokrasi, ?Temsili Demokrasi, Parlamenter Demokrasi, ?Çoğulcu Demokrasi, ?Anayasal Demokrasi, ?Liberal-Demokrasi gibi kavram çiftlerine ilişkin temel verileri inceleyerek Batı'da son iki yüzyılda yerleşikleşen yeni tipteki demokrasiye işaret etmenin en iyi yolunun bir paradoks olarak nitelendirdiği ?Liberal-demokrasi o

Agonistik bakış açısından demokratik siyasetin ana kategorisini, demokratik 'herkese özgürlük ve eşitlik' ilkelerine bağlı, ancak bunların yorumlanışı konusunda ayrışan 'muhalif' kategorisi oluşturur. Muhalifler bu ilkeleri yorumlayış biçimlerinin hegemonik olması için mücadele etseler de, karşıtlarının kendi pozisyonlarının galibiyeti için verdikleri mücadelenin meşruiyetini sorgulamaz. Muhalifler arasındaki bu karşılaşma, canlı bir demokrasinin olmazsa olmazı, 'agonistik mücadelenin' var olma şartıdır. -

Chantal Mouffe, 200 yıl geride kalan Aydınlanma felsefesinin eşitlik ve özgürlük düşüncesine karşı, içinde yaşadığımız çağa özgü yeni bir eşitlik ve özgürlük düşüncesi öneriyor: Çoğulculuğu ve çoğul hakları içeren bir haklar mücadelesi Bunun da radikal demokrasi çerçevesinde mümkün olduğunu öne sürüyor. Demokratik projenin radikal demokrasi açısından yeniden formüle edilmesi için, Aydınlanmanın hümanizm, rasyonalizm, evrenselcilik düşüncelerinin ve Neoliberallerle yeni muhafazakârların bireye/bireyciliğe da

Evrensel düzeyde rasyonel bir mutabakatın mümkün olduğuna dair inancın demokratik düşünceyi yanlış yola saptırdığını düşünüyorum. Demokrasi kuramcılarının ve siyasetçilerin görevi, sözde yansız yöntemlere başvurarak tüm çıkar ve değer çatışmalarını uzlaştıracağı düşünülen kurumlar tasarlamaya çalışmak yerine, farklı hegemonik politik projelerle yüzleşebilmeyi sağlayacak biçimde kamusal alanı canlı bir agonistik mücadeleye açmak olmalı. Bu, bana göre, demokrasinin etkili bir biçimde işleyebilmesinin olmazsa

İlk kez 1985´te yayımlanan Hegemonya ve Sosyalist Strateji, sosyalist düşün dünyasındaki güncel açılımların merkezinde yer alan eserlerden biri. Elinizdeki 2001 tarihli ikinci baskıya yeni bir önsöz yazan Laclau ve Mouffe, seksenlerden iki binli yıllara uzanan değişimler silsilesini incelerken, sosyalizmin bitmek bilmez krizlerinin tarihsel izini sürüyor. Sundukları radikal ve çoğulcu demokrasi tasarımıyla siyasal ve sosyal kuram alanında çığır açan yazarlar, 19. yüzyılın sosyalist çevrelerindeki önemli tar