SİNOP LİMANI Nereden geldi bilmem aklıma Dün dolaştım durdum Sinop limanında Senin oturduğun o yeşil bankta Sana benzemeyen birisi vardı Kumsalda, sahilde, bütün şehirde Dalgaların sürüklediği kırık teknede Seni aradığım bütün kalplerde Sana benzemeyen birisi vardı

Seçenin seçilenden daha üstün olduğunu anlatamadığınız bir halka, başka hiçbir şey anlatmanıza lüzum yoktur…

Olağanüstü birisiydi, mükemmel işler başardı, kalbimin bütün kırıklarını onardı, benden bir şaheser yarattı.

Sözlerimizi kısa kestik, çünkü hayallerimiz uzundu

Hakikat bir güneş gibi parlarken, Sakın gölgeye kaçma...

Bu hayat benim. Acısıyla tatlısıyla, pişmanlıklarım da olmuştur. Keşke dediklerimden ve hatalarımdan ders almayı da bildim. Sevdalarımdan vazgeçmeyi de... Üzerini çizdiğim dostlarımın toplamından bir şehir oluşur sanırım. Bazen bir rüya görürüm. Sisler içinde, kırmızı pelerinli bir çocuk. Birazdan tanışacağı derin kederin arifesinde. Elinde bebeğiyle, odanın içinde; bir o tarafa, bir bu tarafa koşuşturuyor. Bir tabut konulmuş sokağın ortasına. Etrafında kalabalık toplanmış. Hep birden bir şeye "Âmin" diyorl