Nabi Yağcı'da; 'komünist ideal'ini ufka yerleştirirken partiyi, ideoloji-pratiği mutlaklaştırıp kutsamayan; tüm özgürleştirici (ve eşitlikçi) mücadeleleri ufka doğru yolculuğun kendiliğinden bileşenleri bilen; yenilgi ve kayıpların mateminde kendini kaybedip melankolilere duçar olmayan; değişme ve yenilenmeyi becerebilen bir komünist örneği görüyorum. Halûk Sunat, Birikim, Mayıs 2018 Nabi Yağcı'nın bu söyleşide ortaya koyduğu tarihsel anlatının, TKP'nin varlığına yetişememiş olan kuşaklara neler söyleyebile

1920'de kurulan Türkiye Komünist Partisi'nin son Genel Sekreteri olan Nabi Yağcı, tarihine kendi mücadele pratiğine yansıyanlardan hareket ederek TKP-TBKP tarihine mikro-tarih anlayışıyla bakıyor ve buna uygun yeni bir anlatım tarzı seçiyor. Bu kitabın temel tezi geçmişteki mücadele pratiklerini deneyime dönüştürerek bu deneyimin ışığında tarihe yeniden bakmak ve tarihi anlatmaktan çok onu yorumlamaktır. Bu gözle kendileri de içinde sol hareketin tarihine eleştirel bakan Nabi Yağcı geçmişe "biz neler yaptı