Ne gece yağan çiğin nemlendirdiği toprağa gömülen ayakkabılara yapışan çamurlar çekilecek gibiydi ne ellerindeki çizikler ne de yüzlerindeki çatlaklar… Ne ağız kenarlarındaki uçukların ağrısı ne sokan sivrisineklerin kanayan yarası ne de sabahın o tatlı uykusundan uyanmak… Her ırgatın amacı farklıydı, amaçları için bunca eziyete katlanıyorlardı.

Kazanmamıştım. Elim ayağım titriyordu. Biçareydim. Söndü söndü söndü. ” Hayır, hayır, hayır umut ipiltileri sönmemeli! Söndüyse yeniden yeşermeli! ” diye haykırıyordum içimden sessizliğe bürünerek

1972 baharında Saliha'ya çeyizlik alınması için Yasin, Nurihan'a beş bin lira verdi, düğün tarihi belirlendi. Nisan ayında düğün sakin bir şekilde iki aile arasında yapıldığında; rüzgâr uğuldadı, yağmur çiselemeye başladı. Gökyüzü o gece kızgınlığını, nefesini estirerek, kulak zarını delercesine gürleyerek, şimşekler çakarak, deli bir yağmur yağdırarak hissettirdi. Batman Çayı kudurmuşçasına akıyordu. Sanki çay yağan yağmurla birlikte ağıtlar yakıyordu. Doğanın bu hâline köylüler de şaşırmışlardı. O yıl ya