“Blackwood’un dehasının niteliğini tartışmaya mahal yok. Onun sıradan şeylerin garipliğinin altında yatanları yazıya dökerken sergilediği beceri, ciddiyet ve titiz sadakate kimse yaklaşamamıştır.” –H. P. Lovecraft Tuhaf kurgu ve hayalet hikâyesi türlerinde çığır açan Algernon Blackwood, insanın duyguları ve mantığı arasındaki gerilimi kurcalayan, doğaüstü ile doğal olan arasındaki alacakaranlık coğrafyayı keşfe çıkan öncü bir yazar. Tıpkı Söğütler gibi başyapıtlarından biri olan ve 1910’da yayımlanan Wen

Blackwood ağaçların korkutucu olduğunu anlamıştı, çünkü ağaçların hem durağanlığa hem de şeffaflığa sahip olduğunu biliyordu. O kadar hareketsiz ve sessizdirler ki bize canlı olduklarını asla hatırlatmazlar ve biz de elbette onları sıradan birer varlık olarak kabul ederiz. O kadar her yerde ve anonimdirler ki onlara yoldan geçen herhangi biri gibi davranırız. Bir düzeyde, bu sürekli ve görünüşte sonsuz varlık korkutucudur; bizi sahte bir güvenlik duygusuna sürükler. İğne yapraklı dostlarımız hakkındaki hay

“Bu öykü netlikten kaçınıyor, gösterirmiş gibi yapıp göstermiyor, bizi içine çekiyor ve pek de açıklanmayan bir şeyle korkutuyor.” –Michael Dirda Tuhaf kurgu ve hayalet hikâyesi türlerinde çığır açan Algernon Blackwood, insanın duyguları ve mantığı arasındaki gerilimi kurcalayan, doğaüstü ile doğal olan arasındaki alacakaranlık coğrafyayı keşfe çıkan öncü bir yazar. Başyapıtlarından biri olan Söğütler ise H. P. Lovecraft’a göre tüm zamanların en iyi tuhaf öyküsü. Tuna Nehri’nde yolculuk yapan iki arka

Kardan bir kadın... sözü tutan bir gece yarısı ziyaretçisi... Doğanın ihtiyalı ve kötü niyetli olduğu ormanlar... büyülü evler... Algernon Blackwood´un yazdığı hayalet öykülerinden oluşturulan bu derleme, bu türden varlıklar ve fikirlerle dolup taşıyor. Öylesine katıksız bir erk ve düş gücüne sahip öyküler ki bunlar, Blackwood´un nasıl olup da yirminci yüzyılın başı çeken bir doğaüstü savunucusu olduğunu anlamak güç değil. Blackwood´un, dinmeyen bir dehşet atmosferi yaratma ve öykünün sonuna dek sürdürme