Bazen insanlar kuşları dinlemeyi, çiçekleri koklamayı, ağaçlara dokunmayı unutur. Kendini dinlemeyi, sevdiğini koklamayı, olduğu ana dokunmayı da... Bu kitapta unuttuğumuz duyguları tekrar hatırlamayı, insanların bazen hayatın akışına kendini bırakması gerektiğini, en beklenmedik anda bile bir şeylerin farkına varabileceğimizi belki de en çarpıcı şekilde göreceğiz. Bazen insanlar geçmişini, benliğini, varlığını yok sayar. Olmuş ya da olabilecek her şeyi de... Bu kitapta varlığımız üzerine tekrar düşünme ve

Havada toprak kokusu vardı. Yağmur yağdıktan sonra oluşan o bilindik eşsiz koku... Bütün ciğerlerime dolmuştu sanki; ama çok da şikayetçi değildim bu durumdan. Sadece biraz korkutuyordu beni. Çocukluğumun yağmurlu günleri geliyordu aklıma. Kaçtığım, korktuğum yağmurlar... Neden kaçıyordum ki, bu kokuyu duymak varken... İşte şimdi çok yakınımdaydı o toprak. Göremiyordum, sadece duyumsadığım bir toprak kokusu vardı o kadar. Elimde sadece o vardı. Ama daha fazlasını istedim ve başardım da. Artık birbirine karı