“İpi kopunca tespihin taneleri yere saçılır, bir daha asla bulunmamak üzere oraya buraya yuvarlanır ya, benim hayatım da tıpkı böyleydi,” der Nadir. Gençtir, zekidir ama Z kuşağı yaşıtlarının çoğu gibi hayattan ne istediğini bilemez. Sosyal medyadan tanıştığı Roxanna ile karanlık oyunlarla dolu yazışmaları onu çok etkiler. Roxanna’ya olan tutkusu Nadir’e bir ayna tutmuş, tüm zayıf yönlerini ortaya çıkarmıştır çünkü! Üniversitede okumak için geldiği Ankara sokaklarında, bir martıya atlayarak dolaştığı gecel

Anasının lafı kulaklarındaydı: Önce adam olacaktı adam! Turan Demir, dağların, taşların, asırlık ağaçların, köyün çamurlu gölündeki kurbağaların sesini dinledi; hepsi de Başaracaksın, diyorlardı. Ailesi kendisi ile gurur duyacaktı. Öyle çok bakmıştı ki evlerindeki külüstür radyoya; üstüne serilmiş dantelin her bir ilmeği beynine kazınmıştı. Diline yapışmış türkülerini, gizli sevdasını sırtlandı ve Diyarbakır'dan yola çıktı: Aşkını duyurmaya, plaklar yapmaya, radyonun yıldızı olmaya karar vermişti bir kere.

Sinan denize ve doğaya âşıktı. Haftanın üç dört günü balığa çıkardı, usta balıkçılardan tüm teknikleri öğrenmişti. Mercanları, çipuraları çekerken oltasını ahşap küpeşteye yaslar, denizin sesini dinler, balıkların güneşte parlayan renklerini incelerdi. Kırmızının tonlarının oynaştığı Menteş ve Karaburun yarımadasını seyretmek onu hayata bağlıyor, yaşam sevgisiyle dolduruyordu. Ancak hiç ummadığı bir anda karşısına çıkan bir sorun onu mavi özgürlüğüne daha da çok yaklaştıracaktı! Ben koymadım, Tanrı koydu

Ben seni gecikmiş trendeki kavuşamamış yolcu misali sevmişim. Talihsizliğim, sevdiğimi anlamamış olmak. Mutluluk tarifini özgür caz ve özgür aşk olarak yapan Demir, istediği her şeye sahiptir: Başarılı bir iş hayatı, çok sevdiği iki çocuğu ve ışıkların dansını izlediği Bitez Koyunun şefkati... Ancak bir iş yemeğinde tanıştığı Rüya ile olan ilişkisi mutlu başlasa da zaman içinde karanlık tonlar almaya başlar. Demir'in özgürlüğünü bir kadına teslim etmek istememesi, her ikisinin de dengelerini altüst edecekt