"Gidiyorum. Ben senin kırıklarını toplayamam, boşluklarını dolduramam, anladım. Artık sende
fazlalık gibi, böyle nasıl desem... Yaman gibi olamam. Hiç ait olmadığım bir yere yakışamam ben."
O an gözlerini dakikalarca ayırmadığı sahilin ufkundan gözlerini ayırdı ve bana baktı.
Ağlarken konuşmama devam ettim.
"Senin ruhun mitile dönmüş. Benim ruhum kadife. İncinmek ne bilirim ben. Bu yüzden gidiyorum
artık. Bir daha gerçekten karşına çıkmayacağım." diyerek son kez buluştuğum gözlerinden ay
