Oswald Spengler'in "Batının Çöküşü", medeniyetin akışını ve Batı dünyasının geleceğini derinlemesine inceleyen, çağlar boyunca uzanan bir felsefi başyapıttır. Dünya Savaşı'nın yaraları henüz tazeyken yazılmış olan bu eser, tarihin akışında tekrar eden desenleri ve kültürlerin yükseliş ve düşüşlerini analiz ederek, Batı medeniyetinin kendi sonunu nasıl hazırladığını detaylı bir şekilde ortaya koyar. Spengler, tarih felsefesi üzerine cesur iddialarda bulunarak, medeniyetlerin organik varlıklar gibi doğduğunu,

Spengler, insanın kendi iradesiyle yön verdiği, güç istenciyle yarattığı; teknik, yöntem veya eylemlerin ardında hareket eden büyük olay katmanlarını işaretliyor. Spekülatif bir tarih felsefesine rağmen, dile getirdiklerinin adım adım gerçekleşmesiyle bir kâhin gibi karşımızda duran Alman filozof, dünyaya sırtını dönmüş fildişi kuledekilerin aksine, büyük bir tutkuyla, tarihsel morfolojisindeki bulgularının politik sahada da kendine yer bulabilmesinde ısrarcı davranıyor. “Tekniğin özü nedir?” sorusuna cevap

Spengler teknolojinin insanlık tarihinin hiçbir döneminde zamanındaki kadar etkili olmadığını belirtir. Bu dönemde toplum hemen her yanıyla teknoloji tarafından dönüştürülmüştür. İnsanın duyguları, düşünceleri, hatta davranışları teknoloji tarafından belirlenmektedir. Makine gibi işleyen bir insan yaşamı ve dünya görüşü giderek baskın hale gelmektedir. Teknoloji sosyal ve toplumsal yapıyı da derinden etkilemekle kalmamış bizim bu dünyadaki varlığımızı da tehdit eder hale gelmiştir. Teknoloji insanın dünyaya