Ne demiş Şems-i Tebrizi Ey gönül. Ateş için rüzgâr ne ise, aşk için de ayrılık öyledir; küçük olanı söndürür, büyük olanı ise daha da güçlendirir ve iyi bil ki, ey gönül. Aşk; ateşten bir denizi, mumdan kayıkla geçmektir yanıp kül olmadan asla geçemezsin. Emrah’la Şüheda da yanıp kül olmadan asla geçemiyorlar. Bir iftirayla başlıyor her şey ve inanılmaz acılar çekiyorlar. Her şey dâhildi sevdaya. Kavuşmalar kadar ayrılıklarda bunun bir parçasıydı. Aşkı ve sevdayı anlatmaya kelimeler yetmezdi. Kelimelerin

Şoför: - Önüne baksana bacım, diye yüksek perdeden gürledi. “Ne insanlar var yahu! Ölmek niyetindeysen başka bir yol dene, başıma bela olma!” diye söylene söylene gaza basıp gözden kayboldu. Ayşe cevap verememişti, hem adam da haklıydı. Neyse ki eve gitmek aklına geldi ve evin yolunu tuttu. Issız, dar, karanlık, kıvrımlı ve bir o kadar da ürkütücü sokaklardan ürpererek geçmeye çalışıyordu. Eve hiç bu kadar geç kalmamıştı. Kaldırımların ölümcül karanlığı içini ürpertmeye devam ediyordu. Salya sümük dol