Sevgili Okurum, Bu mektup adını sanını bilmediklerime, Belki bir otobüs durağında, kafede, çay bahçesinde Ya da dolmuş içinde, alışverişte, kaldırımda Kavşakta, yol üstünde, sakin bir sokak köşesinde Dinletide, anlatıda, film salonunda Denk geldik Gördük ancak bilemedik Görmeden sevdik Ben sizlere bu kez kentin karmaşık dünyasını yazdım İçine aşkı koydum Bir de kırmızıyı, Bildik bilmedik herkese selam olsun.

İşte bu... İşte bu yüzden, tam bu yüzden oturdum yazdım size, ne düşünüyor ve ne hissediyorsam... Fakat sizden bi ricam var. Okuduktan sonra lütfen bir süreliğine gözlerinizi kapayın ve aç demeden de sakın açmayın. Bakalım adına "sağlık" denen, üzerine milyonlarca yıl laf söylenen, para pul dökülen, ter akıtılan bu uçsuz bucaksız muammayı çözmeye sizi bir adım yaklaştırabilecek miyim? Bu kadın; düş gezgini, ruhu hümanist, eli şifacı, ya da otacı -adını ne koyarsanız koyun- halkın hekimi kimliği ile sizi fa