“Yaşam tesadüflerle oluşan bir yolda yürüdüğümüz zaman dilimi midir?” Yaşam bir öyküdür Dinlenecek bir şiir Tırmanacak bir yokuş Bazen de susulacak bir an Çığlık atsan da İsyanınla yansan da Boşuna çırpınma Ölüm yanı başında Fikret Sezgin’in dediği gibi: “Çocuk kaldı ellerim Hâlâ oyuncaktayım Yaşam dama tahtası Bir kara bir aktayım Bu dünya saltanatı Son yolculuk dediler Merakla bekliyorum Her gece duraktayım...”

Kızgın Bir Yaz Yaz yaz yaz, bunu bana yaz 2014'ün tatili gelmedi bu yaz. Işıksız, nefessiz kaldım Düştüğüm mağarada yol bulamadım. Yaşam ve ölüm çevremi sardı Beni apansız aralarına aldı. Yaz, yaz, yaz, bunu bana yaz Hesabı öderim gerekirse az, az. Korku yanımda, ecel kapımda Çalmadan girdi, neler yaptı bana. Şaşırıp kaldım, haykıramadım Ne derlerse başım salladım. İsyankâr yüreğim sessiz mi kaldı? İsyan etse de ne olacaktı? Yaz, yaz, yaz, bunu bana yaz Elbet gelecek güzel bir yaz. Kuru gürültüye pabuç b