Berhemeke nû ya çîrokan ji Enwer Karahan:‬ ''Derket ...Çi ye, ne çi ye? Mêrik nivîskaaar e! Nivîskarê bêpere, bênav û bêhizûr... De îcar te xêr e bavê minooo, te xêr e? Tu çi dinivîsî? Çend kes nivîsên te, çîrok-mîrokên te, roman-momanên te yên derewîn dixwînin? Yanî bixwîne çi ye û nexwîne çi ye? Ka ew qas bira û xwehên te hene, ew qas meriv û mihubên te hene, ew qas heval-mevalkên te hene, ka çend kesan ji wan nivîs-mivîskên te xwendine? Hema va ye ez jina te me, ka min çend tiştên te xwendine? Ma çi gû

Min dît ku ez û tu li serçemî, li biniya Gomika Qazan rûniştibûn ûserêvarê bû. Hîbehîbek li çemîrabûbû ku keraxan nuh av berdabû û ax ûxwelîsork û qirş û qal bi ber harbûyinapêlên avê ketibûn. Em li wê gihaşînkali qiraxa çemî, di bin dara hijîra zerik de,di nav wê çaviya diriyan de rûniştibûn. Teçakêtê xwe li bin me raxistibû... Mindît ku te bi destê xwe ji min re du-sê dirîreşkjêkirin û te ew xistin devê min. Tiliya te didevê min de ma û te ew hêdîka kişand. Tamamizbûna wan hîna jî di bin zimanê mi