Serinin ilk kitabında, günümüzde geçen basit bir katil hikâyesi okumayı beklerken birdenbire 400 yıl sonrasında cereyan edeceği düşünülen bir distopyada bulduk kendimizi, değil mi? Peki, sizce hikâyemizde bazı şeyler özellikle karanlıkta bırakılmış olamaz mı? Bir düşünürün dediği gibi: “Dünyayı değiştirmeyi herkes isteyebilir ama bunu başarmak sadece inanç sahibi ve güçlü insanlara nasip olacaktır.” 2419 evrenini konu edinen bu kitabımın, sizleri insanlığın nihai geleceği için elzem bir tercihe mahkûm bırak

“Her insanın öz benliğinde acımasız bir katil saklı olabilir mi? Bir katil, nihai hedefini gerçekleştirebilmek için kalbinde ne kadar hırs, tutku ve kin biriktirebilir?” “Başlangıcı olan her varlığın sonu olduğu kati bir gerçekken insanlığın sonuna sizce hangi duygumuz sebep olacaktır? Bugün yazılmış bir kitap, insanlığın bundan yaklaşık 400 yıl sonraki yaşayacağı öngörülen bu kaçınılmaz sona nasıl bir etkide bulunabilir?” “Elinizde tuttuğunuz bu kitabı sevmek, okumak ve dolaylı yoldan da olsa yayılmasını s

Geceleri uyumak onun için artık sadece bir hayalden ibaretti. Aklından biricik eşi Gizem'in yuvarlak ve güzel yüzü hiç eksik olmuyor, onu hep gülümserken hayal etmek istiyordu. Canına kıymaktan belki de bu yüzden kendini alıkoyabiliyordu. Yaşadığı, acı ve karamsarlıktan başka bir şey değildi. Buraya nasıl düştüğünü düşünmeden edemiyor, o küçük kızın hayatını kurtarmaktan asla pişmanlık duymuyordu. Vahşi korsanlar o küçük günahsız sabinin anne ve babasını belki onun gözleri önünde katletmişti. En azından onu