“Mesela Ankara, İstanbul gibi farklı bir şehirde taksiye binip, bir-iki cümle konuştuğumda, ben daha nereli olduğumu söylemeden, ‘Siz İzmirli misiniz?’ diyorlar. (...) Şimdi İzmir’in kendine has bir özgüveni var. İzmir’in merkezindeki insanlar modernist; yaşamı ve rahatlığı seviyorlar. Rahatlarının, konforlarının bozulmasını istemiyorlar. 20-30 sene önce İzmir’e göçle gelen insanlar, buranın rahatlığını, güzelliğini yaşadıktan sonra bunu bir nedenle kaybetmek istemiyorlar.” (Emel Denizaslanı – aktivist) İrf

Daha önce birlikte yaşadığınız insanlarla aranızdaki sosyal-ekonomik mesafe açıldığı zaman, birlikte yaşama imkânı da ortadan kalkabiliyor... Tatil dönüşleri bile dert oluyor artık... Tatilden dönmüşsünüz, bronz bir tenle eve çıkacaksınız. İnsanlarla karşılaşıyorsunuz... Rahatsız oluyorsunuz ve rahatsız ediliyorsunuz... Diyorsunuz ki 'Bunlardan rahatsız olmayacağım bir mekâna gideyim.' Dolayısıyla... Başakşehir'e taşınmak, psikolojik bir rahatlık da sağlıyor bizlere. Çünkü burada hemen hemen herkes aynı sev

Bu araştırma, Türkiye'de 1980 sonrası dönemde yaşanan değişim sürecinin hakim aktörlerinden sivil toplum ağlarını, eğitim alanına yönelerek anlamaya çalışır. Yaşanan değişim, toplumsal hiyerarşinin çeperinde konumlanan muhafazakar bloğun geliştirdiği dinamik ağlarla sınırlı kalmayıp; modernlik projesinin sıkı bağlılarından laik habitusun da dahil olduğu geniş bir alana sahiptir. Bu çerçevede 'sivil toplum'un merkezde yer aldığı geniş saha, aktörlerin kendi toplumsal tasarımları ekseninde bir dizi ağ üretimi