“Ben, Cevher. Herkes gibi bir ananın iki bacağı arasından bu dünyaya gelmiş bir insan yavrusu Cevher. Masum Cevher, saf Cevher, el değmemiş, dokunulmamış Cevher, değerli Cevher. Adım üstümde işte Cevher. Adım üstümde ama ben kendimi ne saf, ne dokunulmamış ne değerli ne de bir insanın evladı gibi hissediyorum. Kirlendim. Kıydılar bana. Artık ben değerli bir elmas cevheri değilim kapkara bir kömür parçasıyım. Hem de en değersizinden. Ateşe atsan yanmayanlardan...” Cevher, bir yeniden doğuş hikayesi. Külleri

Kendi vitrinine, dayatılan güzellik kavramlarıyla farkında olmadan takıntılı olmak… Peki en son ne zaman gerçekten de kendine baktın? Ya da kendine baktığında nasıl bir vitrin gördüğünün farkında mıydın? Öğretilen ve ikna edilen güzelliğin sosyal baskısından ilişkilerini kurtaran ve evlilik hazırlığında olan Efsun ve Cansın, benliklerini tüm bu öğretilen kurallardan ve vitrinlerden arındırmıştır. Biri çok şişman diğeri çok zayıf olan bu ikili için kurallar basittir. Kilolardan bahsetmek yoktur. Güzellik değ

Dile geldi kalpten, Döküldü kelimeler Canlar, Yoluma eşlik edenler. Bu yola hoşgeldiniz! Aşka yürüyenler...

Her birimiz mutluluğumuzun peşine düşmüş nerede olduğunu bulmak için diyar diyar gezer dururuz. Aslında peşinde diyar diyar dolaştığımız mutluluğumuz değildir bilinenin aksine aslımızdır. Aslında, aslındır peşinde koştuğun kendindir. Kendini bulduğunda mutluluk da yanı başındadır, seni tam edecek olan aşkın da…