Nevbahar leylâklar şarkını söyler Yosunlar yüklenir yorgun hasreti Mor kuş kanadında gizli bir haber Duymakta omuzum bugün gurbeti Sular akşamlarda hep dalgın dalgın Zaman yumağına sarılı ufuk Bilinmez yeniden doğar mı yarın Döner mi sevdanla giden yolculuk Toprağa serilir özlem ve çiğdem Ayları gözetler çimende böcek Geceye kuşanır bir mavi şebnem Alnımı secdede toprak öpecek Nevbahar yüzüme hiç bakma dik dik Bu eve konuğuz gitmeye geldik

Sözlüklere göre hikâye; olmuş veya olması mümkün olayları anlatmaya dayanan edebî tür, öykü, kıssa, mesel, macera. Hikâye etme; bu tür olayları yazılı veya sözlü olarak anlatma, nakletme, tahkiye etme. (Doğan, M. Türkçe Sözlük, s: 704) Öykü de; ayrıntılarıyla anlatılan olay, hikâye (TDK Sözlük, 2/1145) demekmiş. Hikâye/öykü, hayatın bir bölümünü, bir anını, kişi, zaman ve yer ekseninde ele alır. Onda ya olay vardır, ya da bir durum anlatılır. Olay ve durum kişi/kişilere bağlanır, ilgili yer ve zaman belirti

Bu çalışmamızda sanatta, estetikten, bunların felsefesinden, çeşitli inanç ve disiplinlere göre nasıl anlaşıldıklarından, ya da İslâmın bu konudaki hükümlerinden değil, Kur'an'da geçen süs, süslenmek, tezyîn etmek gerçeğini, dünya âhiret bağlamında, eşya ve eylem (amel) güzelliğini ilgili âyetlerle incelemeye çalıştık. Çalışmamıza zeyyene-süsleme-tezyîn etme fiilini esas aldık. Bu fiilin diğer türevleriyle birlikte hangi bağlamda, kime nisbetle ve nasıl kullanıldığını, hangi mesajları taşıdığını, hangi ölç

Derdin yoksa derdin çok demektir! Dert dediğin kaliteli olmalı, ulvi olmalı, hoş olmalı, kişiye seviye kazandırıcı olmalı. Dert dediğin kişiyi diri kılmalı. Kişiyi olgunlaştıracak, ya da aşık yapacak, onu derman peşinde koşturacak bir dert. Kendisini seçen adamlar yetiştiren dert. Kendisini yoldaş ,arkadaş, hemdert bilenlerin aradığı dert. Derman arıyorsun derdine, a şaşkın derdin sana derman ya! diyenlerin işaret ettiği dert. Yunus Emre bu derdi şöyle dile getirmiş: Kişşi dertlu olıcak derman istegen o