Çoğumuz şairlerin, sanat ve edebiyatın fildişi kulesinde yaşadığını ve oradan hiç inmediğini düşünürüz. Halbuki şahsî hayatlarının yanı sıra, hatta ondan daha ziyade onların cemiyete açılan bir yönleri de vardır. Elinizde tuttuğunuz, Munis Fâik'e yazılmış mektuplardan meydana gelen bu kitap, agorada fakat kendi hermitajında aşkın duygularla yaşayan bir şairin öncelikle hayatına ve karakterine, sonra da hariçle münasebetlerine ışık tutuyor. Şu farkla ki: mektupların çeşitliliği hesaba katıldığı zaman okuyucu

2013 sonunda Kiev'de başlayan olaylar; köklü değişimlere ve somut ilerlemelere sebep olsaydı, bu durum Rusya'nın hegemonik politikaları için gerçek bir tehdit olur ve periferisindeki ülkelerde de demokrasi meşalesini tutuşturabilirdi. Oysaki mevcut durumu itibariyle Ukrayna; adalet, eşitlik, şeffaflık, demokrasi ve refah isteyen SSCB halklarının önünde hiç de cazip olmayan, kötü bir örnek olarak duruyor. Peki bu duruma nasıl gelindi? İşte bu kitap, Ukrayna'yı toplumsal bir entropiye düşüren ve Ukraynalıları

Bu çalışma, Önsöz, Kısaltmalar, Giriş, Sistematik İndeks, Sonuç, Bibliyografya ve İndeks bölümlerinden meydana gelir. Sistematik İndeks'in yapıldığı bölümde, yazıların karşısına gazetenin numarasıyla birlikte miladî, rûmî ve hicrî tarihleri ile sayfa numarası yazılmıştır. Sistematik İndeks, yazar adına ve türlere göre iki şekilde tasnif edilmiştir. Yazar adına göre yapılan tasnifte, isimsiz yazılar her bölümün sonuna ilave edilmiştir. Türlere göre yapılan tasnifin altbaşlıkları alfabetik olarak, altbaşlıkla

Bir gün sohbet sırasında Avrıpa'da, bazı ünlü yazarların ölümlerinden sonra evlerinin müze haline getirildiği ve bu evlerin üzerine onların isimlerinin yazıldığı konuşulur. Örnek olarak da J.W. Goethe'nin Frankfurt'taki, Victor Hugo'nun Place des Vosges'daki Frederic Chopin'in Varşova'daki ve Tolstoy'un Yasnaya Plyana'daki müze-evlerinden bahsedilir. O mecliste bulunan ve sohbetin tesirinde kalan Florinalı Nazım Bey, söz konusu kişilerin akıbetlerine imrenerek Süleyman Nazif'e: - Üstadım , ben ölünce kapım

Ebubekir Hâzım Tepeyran'ın 1919-1946 yılları arasında yakın dostu Fâik Âli'ye gönderdiği dokuz mektuptan oluşan Rûh-Nevâz Nâmeler, yazarın hatıralarında anlatmadığı hayatına ait önemli bilgiler sunmaktadır. Bu mektuplar, yazarın emeklilik günlerindeki itiyadlarına ve edebî meşguliyetlerine ışık tutmasının yanı sıra devrin içtimaî ve edebî panoromasını çizen tarihî birer vesikadır.

Bu çalışma Giriş'in dışında üç bölümden meydana gelmiştir. Birinci bölümde Hasan Hikmet Bey'in hayatı, şahsiyeti ve Sebilürreşâd mecmuası ile ilişkisi ele alınmış; İkinci bölümde yazılarında ele aldığı kavramlar ve düşünceler kısaca ortaya konmuş; Üçüncü bölümde ise Sebilürreşâd mecmuasında yayımlanmış yazıları Latinize edilmiştir.