“Şimdi bende bir hikâyeci olarak burada oturup bir hikâye yazacak olsam, acaba bu meyhanedeki insanlardan kimin hikâyesini yazardım, bilmiyorum. Ama eminim ki, şu an meyhanenin kapısı açılsa ve içeriye Sait Faik, Orhan Veli, Oktay Akbal girse üçü de ağızbirliği yapmış gibi beni göstererek, ‘İşte asıl hikâye bu adam be!’ derlerdi.” Ahmet Türkoğlu’nun öykülerindeki karakterler o kadar canlı, gerçek ve bizden birisi ki, herhangi birine iğne batırmaya kalksanız kendi içinizde bir “Ah!” sesi işitebilirsiniz. Öyk

Yalnızlığın Ağır Kokusu Kitap Açıklaması Dünyadan uzakta olmak ve yine de onun sokaklarında yürümektir yalnız olmak... Kaynak sularıyla eriyen karlarla dolu, gürültülü bir derenin yanında, patikada yalnız başına yürümek, o yalnız ağacın güzelliğinde yalnız olduğunun farkında olmaktır. Hayal kırıklıklarının acılarıyla ifade edilmemiş yalnızlık, sokaklarda yürüyen o adamdır, o kadındır, o çocuktur. Hüzün, o yalnızlığın hareketidir. İnsanlar aynaya baktıklarında camın arkasında kendi görüntülerini görürl

"Eczacılık fakültesini bitirdiğimde en çok dedem sevinmişti. Beni yanaklarımdan öptükten sonra, "Artık meslektaş sayılırız!" dediğinde çok şaşırmıştım. Çünkü dedem küçük bir kasabada mahalle bakkalıydı." "Eğer uyursam, uyandığımda her şeyin düzeleceğini düşündüm. Ana rahmindeki bir cenin pozisyonunda banka uzandım. Ayakkabılarımı çıkartıp başımın altına yastık yaptım. Ceketimin yakalarını kaldırarak içine sığmaya çalıştım. Dünyanın üstündeki yıldızlı yorgana sarılıp uyumuşum." "Ellerini ensesinde birleşti