Başlangıçta dostluk vardı; ortak hazların, ortak heyecanların kaynağı... Sonra edebiyat, sonra şiir, sonra sanat, sonra geceler, sonra arayış, sonra hezeyan. Hep ama hep aşk vardı, objesi olsun olmasın, oradan oraya savrulmalar, dostlardan alınan ilham, bebop tınılarının ritmi. Başında da sonunda da coşku vardı; yaşamın yakıtı, varlığın sebebi. San Francisco'nun yeraltı sakinleri yaşamın kıyısında, tüm o cazın tam ortasındaydılar, gece ya da gündüz, daima, sokaklarda, aydınlıkta, karanlıkta ve pek tabii yat

Yıl 1955, Meksika. Tavukların, horozların belanın kol gezdiği tekinsiz bir muhit. Barakadan hallice evler, tarifsiz eğlenceler ve yerlere serilerek noktalanan geceler. Yaşamın rutin perdesini delip de geçmek için başvurulan maddelerin etkisininde akıp giden serüvenler. Kerouac, Türkçede ilk defa yayımlanan ve en duygusal metinlerinden biri olan Tristessa'da aşkın peşinden gidiyor ama burada olan her şey, içinde zıddını barındırıyor ve mana arayışı maddeye, aşkın yolu ölüme, ölümün yolu yaratıya çıkıyor. Ker

Yaşamın şiiri, varlığın safsatası ve delilerin bilgeliği... Kerouac, Beat Kuşağı'nın kutsal kitapları arasında yer alan Zen Kaçıkları'nda gerçeğin, gerçeklerin peşinde; tayfa toplanmış yine, zihinler hiç olmadığı kadar berrak, keyifler yerinde; insanlığın geçmişi ve geleceği, şimdi ile birlikte tek bir ânın içinde. Dünya keşfedilmeyi bekliyor, tren rayları düşlerin mavi ormanlarına koşuyor ve onlar, coşkunun kucağında dağlara, dostluğa ve dere tepe düz gidilen yollara sığınıyor. San Francisco'nun şiirli şar

Amerikan edebiyatının devi Jack Kerouac'tan, Beat Kuşağı destanını yazan kitap: Yolda. Kafaları dumanlıydı, hayatın sillesini yemişlerdi belki, iflah olmaz hayalperestlerdi... Yaşam yazılacak bir şiirdi onlar için ve beklemezdi. Gökyüzü bunca geniş, hayat bunca kısa, hayaller bunca sonsuzken yol özgürlüktü. Yol dostluktu, maceraydı; sonsuz olasılığın toplamı, yaşamın kaynağıydı. Yolun sonunda aşk vardı, söz vardı, ses vardı; başlangıçlar hep şen, hep heyecanlıydı. Hızla giden bir arabanın dikiz aynasına yan

Ölümünden otuz altı yıl sonra bulunmuş, kayıp metin: BEAT KUŞAĞI Kahvaltı niyetine şarap, şiir ve hayal. Beat ekseninde yaşam: Bodoslama, dibe vura vura, anında, şimdi ve burada. Yaşama coşkusu: olabildiğince naif ve bir o kadar heyecanlı ama bilgece, son sürat, doludizgin. Manyakça koşan atlar, bir bop melodisinin delibozuk tınıları, hızla giden bir arabanın ardında bıraktığı toz bulutu misali. Bir döneme damgasını vuran Beatler, Kerouacın kaleminde yaşamın ritmine karşı kendi ezgilerini patlatıyorlar şi

Şarap, şiir ve macera, doğanın kucağında, şehrin çılgın kalabalığından uzakta... Yolda'nın ardından gördüğü ilgiden bunalan Jack Kerouac, Kaliforniya'nın en güzel yerlerinden birinde, Big Sur'de inzivaya çekilme niyetiyle yola çıkıyor ve Beat şöleni böylece başlıyor: bitmek bilmeyen içki alemleri, en sıcak dost ortamlarında bile ruh üşüten yalnızlıklar ve varoluş yükünün dehşetli güzelliği eşliğinde. Kelimeler, yaşamın temposuna yetişme telaşıyla sayfalara sığmaksızın çağlıyor ve deniz kuşlarının çığlıkl

Amerikan edebiyatına damgasını vurmuş efsanevi bir yazardan yıllarca okurunu beklemiş bir ilk roman: Deniz Benim Kardeşim. Jack Kerouac, henüz yirmi yaşındayken kaleme aldığı bu 'kayıp' romanda Beat Kuşağı'nın kutsal kitabı Yolda'nın temelini atıyor, uçsuz bucaksız bir dünyada özgürlük sarhoşluğuna dair ilk deneyimini olduğu gibi sayfalara taşıyor... Deniz kabarıyor, ufuk bulanıyor, tehlike kol geziyor belki ama Kerouac'ın kahramanları, ölümün gölgesine inat, bazen bir arabanın yolcu koltuğuna kurulup baz

Edebiyatta çığır açan Beat Kuşağının iki önemli temsilcisi, Jack Kerouac ve William S. Burroughs, 1950'ler boyunca içinde yaşadıkları topluma karşı duruşlarından, yazdıkların ve politik tavırlarından dolayı sık sık yargılanmıştır. Ancak 1944 yılında, Ve Hipopotamlar Tanklarında Haşlandılar'ı yazdıkları sırada haklarındaki ilk suçlama oldukça farklıdır: Cinayeti polise bildirmemek. Arkadaşlarının işlediği ve daha sonra kendilerine anlatılan cinayeti örtbas ederek, daha doğrusu "bildirmeyerek" tutuklanmaları

Neal, Kerouac, diğerleri Kimi şair, kimi yazar, kimi serseri Bir avuç arkadaştılar Düzenden uzakta, başka bir hayatın peşinde Amerika'yı baştan başa katettiler Bazen tek başlarına, bazen bir arabaya tıkışıp dostlarıyla Bazen bir otostopçuyla Ya da âşık oldukları bir kadınla Yolda özgürlük vardı Yolda hayatın anlamı Yolda aşk vardı ve bazen sadece seks Yolda parasızlık, açlık vardı Bazen çözümsüzlük, kargaşa, kalleşlik Yolda bir arayış vardı, arayıp da bulamayış Yolda sorular vardı, çoğu cevapsız Ve yolda ço

Dharma Gerçek Demektir. Kendine özgü pırıltılarla dolu bu romanda, Jack Kerouac, Zen Yolunu izleyerek temel gerçeklerini arayan iki genç adamı anlatıyor bize. Bu arayış, onları San Francisconun Allahsız batakhanelerinden, yüksek Sierra Dağlarının çok az kimsece bilinen ve yalnız başınalığın derslerini öğrenmeyi umdukları doruklarına ulaştırıyor. Yer yer kalabalıklar, yer yer de ozansılıklarla dolu Zen Kaçıklarının her satırından, Kerouacın bütün yapıtlarında bulduğumuz o dürüstlük, o mizah ve o yaşam coşkus

Kötü bir niyetim yok. Sadece başka bir dün-yaya gitmek istiyorum ben. Beat kuşağı denince akla ilk gelen isim Jack Kerouac'ın bu ilk otobiyografik eseri, yazarın Kaliforniya'da demiryolu işçiliği, gemilerde ka-marotluk, Cascade Dağı'nda yangın gözcülüğü yaparak yollarda geçirdiği yılların izini sürüyor. Amerika'dan Meksika'ya, oradan Fas'a, Fran-sa'ya ve İngiltere'ye uzanan bu yolculukta şe-hirlerin, dağların, okyanusların içinden geçerken heybesine attığı işçilik, meteliksizlik, alkol, ya-zarlık, yollarda

Hernán Cortés, bugün sadece politik bir şaka olarak kabul etmek istediğimiz Meksika Duvarının sınırlarında dolaşmaya başladığında kendisini neyin ya da nelerin karşılayacağından emin değildi. Bu belirsizlik ortamı kısa süre içerisinde yerini, cesaret ve yeni bir otorite timsaline bırakarak 500 yıllık değişimin tetikleyicisi oldu. Amerika Birleşik Devletleri, özetle bu tip bir dizginin üzerine kurulmuştur. Belirsiz olan her zaman tehlikeli ancak elde edilebilirliği de bir o kadar kolaydır. Ancak bu görüş, 40