1914 yılından 1925 yılındaki Şeyh Said Kıyamı’na kadar Türkiye genelinde ve Doğu-Güneydoğu özelinde ele aldığım bu romanda, tarihsel süreç içerisinde yaşanan isyanlar ve de devrimlerin sosyo-psikolojik etkileri ile bölgesel ve ulusal anlamda yarattığı sonuçları tarafsız bir gözle ele almaya çalıştım. Kut’ül Amare Savaşı ile başlayan bu serüven Şeyh Said ve arkadaşlarının Diyarbekir’de idamı ile son bulmuştur. Romanımda geniş yer verdiğim Şeyh Said Olayı, yaşanılan süreç içerisinde bölge halkında ve dahi çok

Cenneti vaad eden sevgilim, Gel cehennemde yanalım! Varlık feleği reddederse Elimizden gelen, Gelmeyene boyun eğmekte. Geridekilere bakıp tembellik eden, Ruhum! Şah olsan da gönül bahçeme, Girme! Kader yazmışsa beyaz sayfalara Kirlet, Gücün yeterse! Adem bile aldanmışsa güzelliğine, Ne çare!

Hak yolunda merdanım ben, zalimedir gürzümüz, zülfikarım zülfikar eşitlik ve adalet mizanında! Biliyorduk yolumuzun uzun çok uzak olduğunu lakin bıçak gibi keskin bir yıldız gibi parlaktı nihayet. Gaflete düşmüyoruz, zira ölümü bir son olarak görmedik...