"Ah beni benden alan yeşil... biraz çam ve gerçekten mi geliyor yoksa ben istediğim için mi geliyor burnuma bilemiyorum kekik kokusu... Ah bu yalnızlığım... İçimde büyüyen, büyüdükçe yağmur yağmur dökülmek isteyen yalnızlığım. Yo... şikayetçi değilim. Keyifliyim yalnızlığımla, huzurluyum aslında. Güzel havalarda balkonuma oturup kahvemi yudumlarken karşımda duran yeşile karışmak, soğuk havalarda penceremin önünde çayımla karşılamak bulutları. Hatta zamanında uyanabilmişsem bulutların üstüne çıkmak, dokunma

Yüreğime değen anlarım/anılarım vardı... Zamanı geçmiş yaralarıma dokunurdu kimi, kimi kanayanlarına... Bıraksam, içimde çırpınıp duran hasretim uçup konacak ellerine gözlerinden bulutlar geçenlerin, uzakta bir yerlerde öyküsü yarım kalanların. Denizi, yağmuru, rüzgârı, kekik kokusunu, papatyaları aldım içime, Eksik Şiirler yazdım. - Şerife Tekmen Türk