Ali Necip Erdoğan Korkuluğun Düşünde, hikâyesiyle sulh imzalamış kahramanlara çevirir kalemini. Karakterler, sarkacın ucunda sallanmaz, yeni arayışlara göz kırpmaz, ötekinin hikâyesine sataşmaz ve en önemlisi oburluk etmez. İnsan, kendinden kaçmanın beyhudeliğini görmüştür artık, “kendini kaybeden adam'ın, “kendine gelen adam'a dönüşmesinin vakti gelmiştir. Her biri kendi hikâyesiyle yüzleşmiş ve onu olduğu gibi kabul etmiştir. “Farkedilmeyen” kahramanlar, bir hayalin içinde uyananlar, “yaşayan ölümün mekân

Ali Necip Erdoğan'ın öyküleri düşünen, düşündüren, insanın anlam arayışını kışkırtan, bunu yaparken bir sesi de bir suskunluğu da, bir kum tanesini ya da inceltme işaretini de imgelere dönüştürebile niteliğe sahip. Yazar, sahibi ölen bir kuklanın çıkmazlarını, kendi hayatını kurgulayan kahramanları, yıllar sonra gelen bir kavuşmayı ustalıkla kurmaca evrenine buyur ediyor. Biçimsel açıdan anlam katmanları oluşturan öykülerde okuru özgürlük, zaman, gerçeklik, söz ve anlam, yaşam ve ölüm kavramları etrafında